Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο σε μια γειτονιά της Αθήνας του 20ού αιώνα. Κι όμως, η γειτονιά αυτή έχει περάσει στην αφάνεια. Σαν να μην υπήρξε ποτέ. Το Δουργούτι. Μια ολόκληρη πόλη. Σ' αυτήν την μικρή γειτονιά-πόλη, για περίπου μισό αιώνα έζησε ένα μεγάλο πλήθος κόσμου. Κόσμου προσφυγικού, Αρμενίων και Ελλήνων. Έζησαν μέσα σε παραπήγματα σφιχταγκαλιασμένα, που κυριολεκτικά εισέβαλλαν το ένα μέσα στο άλλο δημιουργώντας έναν αλλόκοσμο λαβύρινθο. Ο ζωτικός χώρος του ενός ήταν ξένος στην γειτονιά. Το Δουργούτι υπήρξε μία αυλή των θαυμάτων. Ένα σκηνικό παρόμοιο μ' εκείνο που περιγράφει ο Βίκτωρ Ουγκώ στην "Παναγία των Παρισίων". Και αποτέλεσε το σκηνικό της "Μαγικής Πόλης" του Νίκου Κούνδουρου που γυρίστηκε το 1952. Αυτή η πόλη-γειτονιά παρέμεινε περίπου ίδια για πάνω από σαράντα χρόνια.
...Υπάρχουν όλες οι ειδικότητες: τεχνίτες του ξύλου, σιδεράδες, γανωματήδες, γκαζιεράδες, καρβουνιάρηδες, επισκευαστές μουσικών οργάνων (λατέρνες), μπαλωματήδες, φωτογράφοι, κουρείς, ομπρελάδες, παπλωματάδες, ραφτάδες και μοδίστρες.
...Δουλεύουν όλοι, μικροί και μεγάλοι. Και δεν κάνουν μία μόνο δουλειά. Ασχολούνται με ό,τι μπορεί να βάλει ο νους τους, όπως μου διηγούνται.
... Δουλεύουν και οι γυναίκες· πολλές φτιάχνουν κεντήματα και πλεκτά με το βελονάκι. Κεντούν νυχτικά, σεντόνια και μαξιλαροθήκες. Πλέκουν σεμεδάκια, τραπεζομάντηλα, τσάντες. Ακόμη και διχτυωτές κάλτσες! Τα εργόχειρά τους προορίζονται για τα πλούσια σπίτια. Και για την προίκα των δεσποινίδων της αθηναϊκής "καλής" κοινωνίας.
...Αργότερα, στην Κατοχή, το Δουργούτι γίνεται δραστήριο κύτταρο της Αντίστασης, με την συμμετοχή Ελλήνων και Αρμενίων στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Ανάμεσα στις ανατολικές συνοικίες, πρωτοστατεί στην Αντίσταση ενάντια στους Γερμανούς κατακτητές. Ο λόχος ΕΛΑΣ του Δουργουτίου παίρνει μέρος σε σημαντικές μάχες κατά των Δυνάμεων Κατοχής.
...Μία τέτοια συνοικία, τόσο κοντά στο κέντρο της Αθήνας! Τόσο κοντά στην πλατεία Συντάγματος! Το επίσημο κράτος δεν μπορούσε να το ανεχτεί. Από την δημιουργία του μέχρι την Αντίσταση, το Δουργούτι ήταν φορέας ενοχλητικής ιστορίας. Και το Δουργούτι γκρεμίστηκε και ξαναχτίστηκε. Αλλά αυτήν την φορά το κράτος φρόντισε να διαλύσει την συνοχή του· να σκορπίσει τους κατοίκους του σε διάφορα σημεία, στην περιφέρεια της Αθήνας. Άλλαξε ως και το όνομα της συνοικίας! Και το ενσωμάτωσε στον Νέο Κόσμο.