Οι συνεντεύξεις και ομιλίες της Άντζελα Ντέηβις που περιλαμβάνονται στο βιβλίο, δίνονται την περίοδο 2013–15, εν μέσω της δεύτερης θητείας Ομπάμα, όταν οι φονικές ρατσιστικές επιθέσεις της αστυνομίας σε βάρος Μαύρων πολιτών παίρνουν χαρακτήρα ενδημικό, ανά τις Η.Π.Α.
Η δολοφονία του δεκαοκτάχρονου Μάικλ Μπράουν στο Φέργκιουσον του Μιζούρι γίνεται θρυαλλίδα μιας σφοδρής κοινωνικής έκρηξης, που ξεδιπλωμένη μέσα από παρατεταμένες συγκρούσεις στους δρόμους τού Φέργκιουσον, φέρνει στην επιφάνεια την έκταση της συνεργασίας των αστυνομικών δυνάμεων των Η.Π.Α. με τις ισραηλινές υπηρεσίες καταστολής, που σκοτώνουν, φυλακίζουν, καταπιέζουν τον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό σε Γάζα και Δυτική Όχθη.
Με αυτά αφορμή, η Ντέηβις επιχειρεί μια επανατοποθέτηση της διατομεακότητας, εξετάζοντας συνδέσεις ανάμεσα σε κρίσιμα ζητήματα, όπως: ο δομικός ρατσισμός και η δομική βία, στις θεσμικές και μη θεσμικές τους μορφές· το σωφρονιστικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα – από τη φυλακή, μέχρι το σχολείο, μεσολαβούντων κολοσσιαίων ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας· η διεθνι-στική αλληλεγγύη· τα ιστορικά κινήματα των μαύρων· το φοιτητικό και το φεμινιστικό κίνημα· το ανολοκλήρωτο των αγώνων για την ελευθερία και η αφομοίωση ζωτικών πλευρών τους από το σύστημα· η σχέση ατομικού και συλλογικού.
Ο κριτικός αναγνώστης, η κριτική αναγνώστρια, στο φως μάλιστα όσων έχουν μεσολαβήσει απ’ όταν το βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε, θα εντοπίσει, πίσω από τις γραμμές, το βάρος που ασκεί στη σκέψη η δυσμενής συνθήκη κατακερματισμού των κοινωνικών κινημάτων που χαρακτηρίζει την αμερικανική πραγματικότητα· τη δυσκολία διαμόρφωσης μιας θέσης ανεξαρτησίας απέναντι στον βρόγχο που έχουν συμπλέξει οι δύο πόλοι του αμερικανικού δικομματικού συστήματος· και, μαζί, τη δυσκολία υπέρβασης του καταθλιπτικού ορίζοντα μιας παράδοσης «κινηματισμού», πολύ χαρακτηριστικού για τα διάφορα αριστερά ρεύματα στις Η.Π.Α. Και, επιπλέον, πολύ εξαγώγιμου στις μέρες μας.