Τι υπάρχει έξω από το σύμπαν μας; Τι υπήρξε πριν από τη Μεγάλη Έκρηξη; Μόνο να μαντέψουμε μπορούμε!

Ωστόσο, σήμερα, νέα τεχνολογικά εργαλεία μάς επιτρέπουν να κοιτάξουμε πέρα από τον ορίζοντα του σύμπαντός μας και να ελέγξουμε τις θεωρίες μας για τα όρια του χωροχρόνου. Αυτό που βρίσκουμε ανατρέπει όσα γνωρίζαμε για τον Κόσμο και τη θέση μας σ’ αυτόν.

Η Λάουρα είναι συνηθισμένη τόσο στα όρια όσο και στην υπέρβασή τους. Ως παιδί που μεγάλωνε στην κομμουνιστική Αλβανία, ανακάλυψε ένα σύμπαν πέρα από τον απομονωμένο κόσμο της, μέσα από τα μαθηματικά, τη φυσική και τη μουσική. Ως γυναίκα κοσμολόγος σε έναν ανδροκρατούμενο τομέα, έσπασε τα όρια που της έθετε η κοινωνία και το επάγγελμά της. Και ως πρωτοπόρος ερευνήτρια, έδωσε νέα διάσταση στη μελέτη του σύμπαντός μας υπερτονίζοντας ότι, δεν ζούμε σε μια «Κοσμική Αλβανία» που ο Κόσμος τελειώνει στα σύνορά της, αλλά είμαστε μέρος μιας μεγάλης οικογένειας συμπάντων –ενός πολυσύμπαντος– γεμάτης θαύματα που μόλις αρχίζουμε να ξεκλειδώνουμε.

Η τολμηρή θεωρία της προτείνει ότι «κατοικούμε» σε ένα κβαντικό τοπίο του οποίου οι κορυφές και οι κοιλάδες κρύβουν πλήθος άλλων συμπάντων και, μάλιστα, ότι ήδη «ψηλαφούμε» το κβαντικό μυστικό της προέλευσής τους. Πρόσφατα, οι σύγχρονες διαστημοσυσκευές ανίχνευσαν στον νυχτερινό ουρανό τις «υπογραφές» τέτοιων αδελφών συμπάντων, φέρνοντας τη Μερσίνι-Χόουτον πιο κοντά στην επιβεβαίωση. Ρηξικέλευθα στοιχεία για την απέραντη Κοσμική οικογένεια του σύμπαντός μας, έρχονται να κλονίσουν παγιωμένες αντιλήψεις.

Η Λάουρα γνώριζε καλά τις συνέπειες του να είσαι τολμηρός. Το κορίτσι που έβλεπε τους φίλους του να σκαρφαλώνουν τους μαντρότοιχους των πρεσβειών στα Τίρανα για να δραπετεύσουν και να ζητήσουν άσυλο στο εξωτερικό, ήταν αποφασισμένο να παλέψει. Υπομένοντας την καταπίεση, τη λογοκρισία και τη φυλακή στο κομμουνιστικό καθεστώς της Αλβανίας του «πατερούλη Ενβέρ» Χότζα, σπούδασε φυσική και, μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, έφυγε με υποτροφία για ένα πανεπιστήμιο της Αμερικής ξεκινώντας μια λαμπρή πορεία στο διεθνές επιστημονικό στερέωμα.

Σύντομο βιβλίο, ευκολοδιάβαστο, ανθρώπινο, φοβερά ενδιαφέρον. Έχει έντονο προσωπικό τόνο, αμεσότητα, απόλυτη επιστημονική εγκυρότητα στην πιο πρόσφατη έκφρασή της, αλλά, κυρίως, αποπνέει μια ακαταμάχητη φρεσκάδα.

Εκπληκτική επιτυχία! Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μπει ένα βιβλίο σε μια καρδιά που είναι «άγραφος πίνακας» για τη βαθιά φυσική, αλλά που σκιρτά από δέος μπροστά στην απεραντοσύνη του Κόσμου.