Ο Αμφοτερός δορυφορεί· οπλισμένος με το δόρυ περιστρέφεται γύρω από τους μεγιστάνες της εποχής. Τα παιδιά της γενιάς του, οι νόθοι απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, συνήθως επάνδρωναν τις στρατιές των Διαδόχων και πολεμούσαν ασταμάτητα. Καλύτερα όμως σωματοφύλακας ενός βασιλιά παρά χαμένος στις γραμμές.
Έτσι πέρασαν κοντά πενήντα χρόνια, σε τροχιά γύρω από κάποιον ισχυρό, αν και δεν έλειψαν οι κίνδυνοι και οι μάχες. Γνώρισε τον Ευμένη, τον Αντίγονο, τον Δημήτριο, τον Πύρρο, τον Πτολεμαίο και περιπλανήθηκε από τη Βαβυλώνα μέχρι τη Μεγάλη Ελλάδα.
Τι γίνεται όμως όταν όλα αυτά τελειώσουν; Τι γίνεται όταν ένας άπατρις παλαίμαχος βρίσκεται γέρος και πλούσιος, συντροφιά με μια νέα γυναίκα, σ’ έναν ορεινό και άγριο τόπο; Μπορεί ο Αμφοτερός να μάθει να ζει ειρηνικά, να δημιουργεί, να κάνει οικογένεια; Η ακτίνα της πορείας του ανοίγει, κι όσο απομακρύνεται, τόσο ξεσπάει, βασανίζει και βασανίζεται, γίνεται μάστιγα καθώς παλεύει να βρει μια θέση σ’ έναν κόσμο που ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι δικός του. Με κατορθώματα και εγκλήματα εξυφαίνει ένα μεγάλο δράμα.
Μπορεί η Αίθρα, η νεότερη εγγονή του, με το πείσμα και τις παραξενιές της, να λύσει την κατάρα του δορυφόρου;