Ο τρίτος τόμος καλύπτει την πιο δραματική περίοδο του Κυπριακού μέχρι το 1974: το πραξικόπημα της χούντας και την Τουρκική εισβολή.
Η αλλαγή φρουράς τον Νοέμβριο του 1973, με δεδομένη την πολιτική ασυναρτησία, την παράνοια και το φανατισμό του καθεστώτος Ιωαννίδη, κατέστησε αναπόφευκτη την πορεία προς την τραγωδία του πραξικοπήματος και, στη συνέχεια, της Τουρκικής εισβολής.
Ο Αμερικανός παράγων, όπως αντιπροσωπευόταν τότε από τον υπουργό Εξωτερικών και Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας Χένρυ Κίσσινγκερ, συνέπραξε υπογείως στην πραγματοποίηση της Τουρκικής εισβολής. Αττίλα Ι και Αττίλα ΙΙ. Θεωρούσε αναγκαία την Τουρκική εισβολή για τη δημιουργία τετελεσμένων γεγονότων, πάνω στα οποία θα βασιζόταν μια ντε φάκτο λύση γεωγραφικού διαχωρισμού και θα ενισχυόταν η Τουρκική στρατιωτική παρουσία στην Κύπρο. Την τελευταία ο Κίσσινγκερ θεωρούσε ότι εξυπηρετούσε τα Αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στο πλαίσιο αυτό, κατέβαλε κάθε προσπάθεια για να εμποδίσει την Ελλάδα να αντιδράσει στην Κύπρο, με την επέμβαση ειδικότερα της Ελληνικής Αεροπορίας και του Ελληνικού Ναυτικού. Η αποτροπή Ελληνικής αντιδράσεως εξυπηρετούσε παραλλήλως αυτό που ήταν για την Αμερικανική πλευρά πρώτιστη σκοπιμότητα ν' αποφευχθεί άμεση Ελληνο-τουρκική σύγκρουση, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε διάλυση τη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ.