Η καλουπωμένη σκέψη. Οι μάχες που χάνονται αμαχητί. Τα ατιμώρητα πολιτικά εγκλήματα. Το “λάδωμα” και η σιωπή ιδιοτέλειας. Τα αυτονόητα, που δεν είναι πια αυτονόητα. Ο ωχαδελφισμός, που σέρνει στο άρμα του την απραξία. Το τσιμέντο της αδιαφορίας, που χτίζει κάστρα ασυνειδησίας. Οι φαινομενικές αλήθειες, που κρύβουν κάτω από το χαλάκι τους τα πιο μεγάλα ψέματα. Τα εκπαιδευμένα στρατιωτάκια στην απραξία του καναπέ, που μπεκροπίνουν αδιαφορία στο καταγώγιο “Όσα πάνε κι όσα έρθουν”.
Οι φωτογράφοι και οι δημοσιογράφοι λένε: «Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις».
Χίλιες δυο σκέψεις μαζεμένες σε μία προσωπογραφία συνειδησιακή προσπαθώ να τοποθετήσω μπροστά στον καθρέφτη της αλήθειας. Όσοι κοιτάξουμε μέσα εκεί, ίσως δούμε τον ασυνείδητο εαυτό μας. Αν παλέψουμε να τον αλλάξουμε ίσως ανακαλύψουμε μια ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΙΘΑΚΗ!
Όσοι καταφέρουμε να ανέβουμε τα πιο πάνω σκαλοπάτια της ζωής σπάζοντας τις αλυσίδες του φόβου, που μας κρατούν σφιχτοδεμένους σε κάθε σκαλοπάτι έρμαια των συνήθειών μας, μόνο τότε θα αισθανθούμε και ελεύθεροι και άνθρωποι!