Οι διαταραχές της πληροφόρησης και οι ψευδείς ειδήσεις αποτελούν φαινόμενα που προκαλούν παγκόσμια ανησυχία και προβληματισμό για την λειτουργία της δημόσιας σφαίρας, την αξιοπιστία των Μέσων αλλά και την ποιότητα της Δημοκρατίας. Δεδομένης της ολοένα και αυξανόμενης ψηφιοποίησης της καθημερινότητας των πολιτών, της καθολικής εισχώρησης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στο ενημερωτικό γίγνεσθαι, το εξατομικευμένο περιεχόμενο αλλά και τις εξελίξεις στην ενημέρωση και τη δημοσιογραφία με πολλούς δημοσιογραφικούς οργανισμούς να αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, το ζήτημα γίνεται συνεχώς όλο και πιο σύνθετο. Είναι λοιπόν κοινή παραδοχή ερευνητών ότι απαιτείται ένα νέο σύστημα διασφαλίσεων, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο και να ενισχυθεί η αξιοπιστία των Μέσων και της δημόσιας σφαίρας εν γένει.

Η παρούσα μελέτη έχει ως στόχο να ερευνήσει και να αποκαλύψει που και με ποιους τρόπους και χαρακτηριστικά εμφανίζεται το φαινόμενο στην Ελληνική δημόσια σφαίρα, να εντοπίσει τις πηγές από όπου προέρχεται και να ερευνήσει τους τρόπους και τις μεθόδους που μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καταπολεμηθεί και να περιοριστεί. Παράλληλα, επιδιώκει να προτείνει νέα μοντέλα επικοινωνίας και πλατφόρμες ελέγχου γεγονότων που βασίζονται σε στρατηγικές που ενισχύουν τη συμμετοχή των πολιτών όπως ο πληθοπορισμός αλλά και την αξιοποίηση νέων τεχνολογιών όπως η τεχνητή νοημοσύνη, που μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην καταπολέμηση του φαινομένου.