Ο Εμμανουέλ Τοντ έχει γεννηθεί το 1951. Είναι ιστορικός και ανθρωπολόγος, ερευνητής στο Εθνικό Ινστιτούτο Δημογραφικών Σπουδών της Γαλλίας (INED) και έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη μελέτη της επίδρασης των οικογενειακών δομών στην εξέλιξη των σύγχρονων κοινωνιών. Όλα σχεδόν τα βιβλία που έχει γράψει συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον της κριτικής και προκάλεσαν ουσιαστικό δημόσιο διάλογο. Ενδεικτικά είναι τα "La chute finale" ("Η τελική πτώση"), το οποίο ήδη από το 1976 ανήγγειλε ''την αποσύνθεση της σοβιετικής σφαίρας'', "Le destin des immigres" (1994) και "L' illusion economique" (1999).

Η Σοφία Ν. Σφυρόερα γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και του Πέλου Κατσέλη, σκηνοθεσία στη Σχολή Κινηματογράφου Ε. Χατζίκου, χορό στη Σχολή Γιάννη Μέτση. Από τα φοιτητικά της χρόνια εργάστηκε ως ηθοποιός κοντά στους Μ. Κακογιάννη, Θ. Αγγελόπουλο, J. Dassin, Π. Βούλγαρη, Τ. Μαρκετάκη, Ν. Κούνδουρο, Μ. Βολανάκη κ.ά. και σαν παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών. Από το 1984 εργάζεται ως σκηνοθέτης στην τηλεόραση. Η πρώτη της ταινία μικρού μήκους "Το κίτρινο γάντι" (1984) απέσπασε βραβείο κριτικών και δημοσιογράφων στο Παιδικό Φεστιβάλ του Σαλέρνο στην Ιταλία και κρατικό βραβείο στην Ελλάδα. Η επόμενη, "Ένα παιχνίδι που δεν τέλειωσε" (1985), απέσπασε έπαινο στο Φεστιβάλ του Μονάχου, προβλήθηκε σ΄όλα τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη, ενώ το ντοκιμαντέρ της "Ηλεκτρική ενέργεια" πήρε το α΄ βραβείο βιομηχανικού ντοκιμαντέρ χωρών ΕΟΚ (Λοζάννη 1989). Το 1990 δίδαξε Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία στο Melbourne University στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, όπου σκηνοθέτησε και την αναπαράσταση των Ολυμπιακών Αγώνων, έχοντας την τιμή της Πρωθιέρειας στην αφή της ολυμπιακής φλόγας. Στη διάρκεια της διαμονής της στην Αυστραλία εργάστηκε στο κρατικό, πολυεθνικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο SBS. Μοιράζει τη ζωή της ανάμεσα στη φιλολογία, τη σκηνοθεσία, τη συγγραφή και το γιο της Άγγελο-Νίκο.

Ο Σωτήρης Ντάλης είναι διεθνολόγος και λέκτορας διεθνών σχέσεων και διεθνούς πολιτικής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι διδάκτωρ του ιδίου Τμήματος (Τομέας Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών). Με υποτροφία του ΙΚΥ παρακολούθησε μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Louvain του Βελγίου. Έχει συμμετάσχει στα μεταπτυχιακά σεμινάρια του Τομέα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών και ως Ειδικός Μεταπτυχιακός Υπότροφος του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, διετέλεσε βοηθός διδασκαλίας του καθηγητή Θεόδωρου Κουλουμπή. Δίδαξε στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, στη Διπλωματική Ακαδημία του Υπουργείου Εξωτερικών και στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας. Έχει συνεργαστεί ως επιστημονικός συνεργάτης με το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) και το Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών (ΕΚΕΜ). Έχει εργαστεί στο Υπουργείο Εξωτερικών, την περίοδο 1996-2003 ως ειδικός σύμβουλος και στη συνέχεια (2003-2008) ως ειδικός επιστημονικός συνεργάτης με γνωστικό αντικείμενο την ευρωπαϊκή άμυνα και ασφάλεια. Την περίοδο 2003-2004 διετέλεσε μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων του Υπουργείου Αμύνης. Σήμερα, είναι εταίρος του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών και Ερευνών (ΕΚΕΜΕ) και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας του Υπουργείου Παιδείας. Έχει γράψει και επιμεληθεί περισσότερα από είκοσι βιβλία για την ευρωπαϊκή και διεθνή πολιτική. Διευθύνει τη σειρά εκδόσεων "Διεθνής και Ευρωπαϊκή Πολιτική" (εκδόσεις Παπαζήση) όπου έχει εκδώσει περισσότερα από πενήντα βιβλία. Διευθύνει επίσης την τριμηνιαία επιστημονική επιθεώρηση "Διεθνής και Ευρωπαϊκή Πολιτική".