Η ιατρική ψυχοθεραπεία είναι υποχρεωμένη, για πρακτικούς λόγους, να ασχοληθεί με το σύνολο της ψυχής. Γι' αυτό, πρέπει να αντιμετωπίσει όλους εκείνους τους παράγοντες που ασκούν ζωτική επίδραση στην ψυχολογική ζωή. Αυτοί οι παράγοντες είναι τόσο βιολογικοί, όσο και κοινωνικοί και νοητικοί.
Ζούμε σε μιαν εποχή μεγάλης διάσπασης. Τα πολιτικά πάθη βρίσκονται σε έξαψη, οι εσωτερικές ταραχές έφεραν τα έθνη στο χείλος της αβύσσου και ακόμα κι' αυτά τα θεμέλια της κοσμοθεωρίας μας έχουν γίνει συντρίμμια. Αυτή η κρίσιμη κατάσταση έχει τέτοια τρομαχτική επίδραση στην ψυχική ζωή του ατόμου, που ο γιατρός είναι υποχρεωμένος να την παρακολουθήσει, με ιδιαίτερη προσοχή, στην ατομική ψυχή. Η θύελλα των πραγματικών γεγονότων δεν φτάνει ως αυτόν αποκλειστικά από το μεγάλο κόσμο που τον περιβάλλει. Νιώθει τη βιαιότητα της επίθεσης ακόμα και μέσα στην ησυχία του ιατρείου του, όπως και στις ιδιαίτερες ιατρικές ακροάσεις του. Επειδή έχει ευθύνη απέναντι των ασθενών του, δεν έχει δικαίωμα να αποσυρθεί στην έρημη νησίδα της ανενόχλητης επιστημονικής εργασίας, αλλά θα πρέπει αδιάκοπα να κατεβαίνει στην αρένα των παγκόσμιων γεγονότων και να παίρνει μέρος στη μάχη των συγκρουόμενων παθών και απόψεων. Αν έμενε μακρυά από την αναταραχή, η δυστυχία της εποχής μας θα έφτανε ως αυτόν μόνον αόριστα, από μακρυά, και η δυστυχία του ασθενούς του δεν θάβρισκε απήχηση ή κατανόηση μέσα του. Πώς θα μπορούσε να βοηθήσει έναν ασθενή που πάσχει από ολοκληρωτικήν απομόνωση, επειδή δεν βρίσκει καμμιά κατανόηση, αφού δεν θάξερε πώς να τον προσεγγίσει; Γι' αυτό, ο ψυχολόγος δεν μπορεί να μην ασχοληθεί με τα πραγματικά γεγονότα, έστω κι' αν η ψυχή του απεχθάνεται τον πολιτικό θόρυβο, τα ψέμματα της προπαγάνδας και τους εκνευριστικούς λόγους των δημαγωγών. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στα καθήκοντά του σαν πολίτη, που του επιβάλλουν ένα έργο. Σαν γιατρός, έχει μεγαλύτερη υποχρέωση απέναντι στην ανθρωπότητα απ' ό,τι σαν πολίτης.
Γι' αυτό ένιωσα, κατά διαστήματα, την υποχρέωση να ξεπεράσω τα συνηθισμένα όρια του επαγγέλματός μου. Ο ψυχολόγος έχει μιαν ιδιαίτερη πείρα της ανθρωπότητας και είχα την εντύπωση ότι ίσως να ωφελούσε το ευρύ κοινό να ακούσει την άποψή του. Αυτό το συμπέρασμα δεν ήταν καθόλου αυθαίρετο, γιατί είναι βέβαιο ότι και ο πιο αφελής λαϊκός δεν θα μπορούσε να μην αντιληφτεί ότι πολλές από τις σύγχρονες προσωπικότητές μας και πολλά σύγχρονα γιεγονότα, απαιτούν ψυχολογική ερμηνεία. Ήταν ποτέ άλλοτε τα ψυχοπαθολογικά συμπτώματα πιο φανερά απ' ό,τι στα σύγχρονα πολιτικά γεγονότα;
Ποτέ δεν είχα την επιθυμία να αναμιχθώ στα πολιτικά θέματα της ημέρας. Αλλά, με την πάροδο του χρόνου, έγραψα μερικά άρθρα που αντανακλούν τις αντιδράσεις μου στα πραγματικά γεγονότα. Το βιβλίο τούτο περιέχει μια συλλογή απ' αυτά τα σποραδικά άρθρα, που γράφτηκαν ανάμεσα στο 1936 και το 1946. Είναι φυσικό που τη σκέψη μου την είχε απασχολήσει ιδιαίτερα η Γερμανία. Η Γερμανία αποτελούσε για μένα πρόβλημα από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο -ένα πρόβλημα που έγινε αιτία να γράψω αυτά τα άρθρα. Τα γραπτά μου οδήγησαν σε κάθε είδους παρανοήσεις που, χωρίς άλλο, οφείλονται στο ότι η ψυχολογική μου σκοπιά φαίνεται σε πολλούς νέα και γι' αυτό παράξενη. Αντί να αρχίσω μιαν ατέλειωτη επιχειρηματολογία, προσπαθώντας να διαλύσω αυτές τις παρανοήσεις, το βρήκα πιο απλό να συγκεντρώσω όλα τα αποτελέσματα, απ' όλα τα γραπτά μου που ασχολούνται με το ίδιο θέμα και να τα παρουσιάσω. Έτσι, ο αναγνώστης θα μπορέσει να σχηματίσει ο ίδιος μια καθαρή εικόνα των γεγονότων.