Μεγάλο μέρος της Βιομηχανικής Ιστορίας της Ελλάδας έχει γραφτεί στην Ελευσίνα. Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται μια όχι πολύ γνωστή περίοδο της Βιομηχανικής Ιστορίας της Ελευσίνας. Για τον 20ό αιώνα γνωρίζουμε αρκετά, για τον 19ο αιώνα γνωρίζουμε λίγα. Τότε όμως μπαίνουν οι βάσεις της βιομηχανικής ανάπτυξης της περιοχής. Μια αγροτική-κτηνοτροφική περιοχή, με κατοίκους που δεν ξέρουν σχεδόν τίποτε για τη σπουδαία ιστορία των αρχαίων χρόνων, με νέους κατοίκους που έρχονται από διάφορα σημεία της χώρας να δουλέψουν για ένα πιάτο φαί, θα γίνει η σημαντικότερη βιομηχανική περιοχή της Ελλάδας τον 19ο και τον 20ό αιώνα και παράλληλα βορά των οικονομικών συμφερόντων, που αδιαφορούν για την προστασία του περιβάλλοντος και την αρχαία ιστορία. «Το πρώτο εργοστάσιο κατασκευάστηκε το 1876 -μαζί του υψώθηκε στον ουρανό της και η πρώτη βιομηχανική καμινάδα- και λειτούργησε στις αρχές του 1877. Ήταν πυρηνελαιουργείο και κατόπιν απέκτησε και τμήμα σαπωνοποιείου. Η παραγωγή του, το σαπούνι, ο «Σάπων Ελευσίνος», καθιερώνει την Ελευσίνα ως βιομηχανική πόλη. Πολλοί λόγοι, πολλά γεγονότα συνέτρεξαν και οδήγησαν στην ανέγερση αυτού του πρώτου εργοστασίου στην πόλη. Η βιομηχανική Ελευσίνα είναι παιδί της πρώτης βιομηχανικής ανάπτυξης στην Ελλάδα, είναι παιδί της δεκαετίας του 1870, της δεκαετίας των μεγάλων αλλαγών στη χώρα μας».