O Georg Buchner γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1813 στο Γκοντελάου της Γερμανίας. Ως γιος στρατιωτικού γιατρού, σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Από πολύ νεαρή ηλικία όμως γράφει ποιήματα και μικρά διηγήματα. Επηρεασμένος από την παρισινή εξέγερση του 1830 ιδρύει την "Εταιρεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων" (1834) και εκδίδει παράνομα το επαναστατικό φυλλάδιο "Ο Κήρυκας της Έσσης" που φωτίζει τον αγώνα της γερμανικής αστικής τάξης ενάντια στην απολυταρχία του φεουδαρχισμού. Το φυλλάδιο κατάσχεται αμέσως από τις αρχές και ο ίδιος, για να αποφύγει τη σύλληψη, δραπετεύει στο Στρασβούργο (1835) και κατόπιν στη Ζυρίχη, όπου γίνεται δεκτός στο πανεπιστήμιο ως διδάκτωρ (1836). Στις 19 Φεβρουαρίου 1837 πεθαίνει από τυφοειδή πυρετό. Το θεατρικά έργα του Μπύχνερ προπορεύονται κατά πολύ της εποχής τους και δικαίως θεωρείται σήμερα μείζων πρόδρομος του θεατρικού εξπρεσιονισμού και εξέχουσα μορφή της γερμανικής λογοτεχνίας. Κυριότερα έργα του: -"Ο Κύρυκας της Έσσης", ("Der Hessische Landbote") 1834, Φυλλάδιο -"Ο θάνατος του Δαντόν" ("Dantons Tod") 1835, Θέατρο -"Λεντς", ("Lenz") 1835, Διήγημα -"Λεόντιος και Λένα", ("Leonce und Lena") 1836, Θέατρο -"Βόυτσεκ", ("Woyzeck") 1836-37, Θέατρο.

Ο Μένης Κουμανταρέας, από τους σημαντικότερους συγγραφείς της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς της ελληνικής πεζογραφίας, γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα. Το 1949 αποφοίτησε από το Πρότυπο Λύκειο Αθηνών- δεν ακολούθησε συστηματικές πανεπιστημιακές σπουδές. Εργάστηκε επί είκοσι χρόνια σε ναυτιλιακές και ασφαλιστικές εταιρείες. Το 1961 άρχισε να συνεργάζεται με το περιοδικό "Ταχυδρόμος", και το 1962 εμφανίστηκε στη λογοτεχνία με τη συλλογή διηγημάτων "Τα μηχανάκια". Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συμμετείχε στην αντιστασιακή έκδοση "18 Κείμενα" και οδηγήθηκε τρεις φορές σε δίκη βάσει του νόμου "περί ασέμνου δημοσιεύμα-τος" για το έργο του "Το αρμένισμα"- ωστόσο, το 1972 πήρε την υποτροφία RAAD για το Βερολίνο. Από το 1982 ασχολείται αποκλειστικά με τη συγγραφή και τη μετάφραση· έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Λιούις Κάρολ, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Ουίλιαμ Φώκνερ και Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1967, για το Αρμένισμα) και το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1976, για τη "Βιοτεχνία υαλικών" και, 2002, για το "Δύο φορές Έλληνας"). Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, και τη δεκαετία του 1980 διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά.