Η μελέτη της Ιστορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου υπερβαίνει τις δυνατότητες και του πιο διακεκριμένου ιστορικού ή του πιο σπουδαίου πανεπιστημιακού. Το εκτόπισμά του, απαιτεί μια ομάδα εξειδικευμένων ανθρώπων που θα μελετήσουν ξεχωριστά κάθε δραστηριότητα του Αλέξανδρου, όπως θρησκολόγων, οικονομολόγων, μουσικολόγων, ιστορικών και άλλων ειδικοτήτων, ώστε από το αποτέλεσμά τους να μπορεί να συναχθεί το τελικό πόρισμα για την προσωπικότητά του και για την εμβέλεια της επιρροής του διαχρονικά στην Ιστορία και σε διαφορετικές θρησκείες και πολιτισμούς. Από το συνολικό αποτέλεσμα των διαφορετικών εκτιμήσεων σε επιμέρους ζητήματα που άπτονται τους διαφορετικούς τομείς της ζωής του, είναι πρόδηλο ότι δεν πρόκειται για μια απλώς παγκόσμια φυσιογνωμία, αλλά μία θεόπνευστη προσωπικότητα, η οποία άλλαξε στην κυριολεξία τον κόσμο την επόμενη χιλιετία. Όπως κάθε μελετητής που ασχολήθηκε με την Ιστορία του, διαπίστωσα, ότι η έρευνα για την ζωή του, σε οδηγεί σε μια πιο εκτεταμένη περιοχή ενδιαφέροντος, ερεύνης και σε διαφορετικούς διαδρόμους της ιστορίας, που δεν μπορείς να προβλέψεις και να σχεδιάσεις από πριν. Ένα βιβλίο όσο μεγάλο και αν είναι, δεν μπορεί να χωρέσει όλα τα αποτελέσματα των διαφορετικών προσεγγίσεων και ακόμη περισσότερο να τιθασεύσεις την ορμή που σου προξενείται, από την παρακίνηση να εισέλθεις όλο και βαθύτερα στα πεδία ερεύνης της προσωπικότητάς του. Αυτά τα πεδία που δεν είναι ορατά, κρύβουν αινίγματα και μυστικά που όταν τα προσεγγίζεις, διαπλατύνονται σαν ξέφωτα μέσα από την άγνωστη και ουσιαστικά αχαρτογράφητη ιστορία του Αλέξανδρου. Πιθανόν αυτή να είναι και η αιτία που πολλοί ιστορικοί έχουν πέσει έξω στους αρχικούς σχεδιασμούς τους στην έκδοση του έργου τους και αναγκάζονται να περικόπτουν στοιχεία ή πληροφορίες. Ένας λόγος είναι, ότι οι περισσότερες επικεντρώνονται στην εκστρατεία του Αλέξανδρου και τα γεγονότα των στρατιωτικών επιχειρήσεων, που από μόνα τους απαρτίζουν ένα βιβλίο και θέτοντας όλα τα υπόλοιπα που αφορούν τον Αλέξανδρο, στο περιθώριο αυτού του πλαισίου. Τα περιθώρια αυτά είναι τόσο στενά, ώστε υποπίπτουν στο επίπεδο των διακοσμητικών στοιχείων που δεν αφήνουν μέσα σε αυτό το ασφυχτικό περιθώριο να λάβουν τις δέουσες και ανάλογες διαστάσεις. Το άλλο σημείο που σε καταδικάζει σε αυτή την ατελέσφορη τακτική είναι το γεγονός ότι κάθε μελέτη σχετικά με τον Αλέξανδρο ως κεντρικό άξονα έχει την εκστρατεία. Αυτό είναι λάθος προσέγγισης τελικά. Η εκστρατεία ήταν το αποτέλεσμα αυτής της ιδιοφυούς μεν στρατιωτικής διάνοιας, αλλά το εφαλτήριο, είναι ο ίδιος ο Αλέξανδρος και οι πολυσχιδείς δραστηριότητές του.