Ένας φόνος ενός διάσημου ελληνοϊταλού ζωγράφου αποτελεί αφορμή για να κινητοποιηθούν οι πιό έμπειροι αστυνομικοί του τμήματος ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αθηνών. Τα κίνητρα της δολοφονίας είναι θαμμένα σε μαύρο σκοτάδι, σαν κι αυτό που έφαγε τον δύστυχο καλλιτέχνη. Ο αστυνόμος Σπυρόπουλος με τον υπαστυνόμο Αντωνίου ξεχύνονται ακούραστα και συστηματικά για την εξιχνίαση του εγκλήματος. Πριν βρούν έστω και ένα στοιχείο, ένας παρόμοιος φόνος σε τρόπο και βαρύτητα, ενός πάλι διάσημου ελληνοϊταλού ζωγράφου λαμβάνει χώρα στο Μιλάνο. Οι εξωτερικές ομοιότητες των δολοφονιών μάλλον περιπλέκουν παρά ξεδιαλύνουν το πάζλ για τους δυό αστυνομικούς. Επώνυμοι εφοπλιστές και συλλέκτες έργων τέχνης μπαίνουν στο μικροσκόπιο της αστυνομίας, στην προσπάθειά της να βρει μιάν άκρη, και κάποια λογικά συμπεράσματα που θα την οδηγήσουν κάπου. Θέλοντας και μη, η έρευνα ακουμπά τη διαδρομή του μαύρου χρήματος που επενδύεται σε έργα Τέχνης. Υποκείμενα και αντικείμενα της έρευνας μπλέκουν τις διαδρομές τους σε Αθήνα, Πάτρα, Μιλάνο, Νέα Υόρκη, Γενεύη, και αλλού. Οι συνέπειες ή τα κίνητρα των δολοφονιών μοιάζουν να έχουν διεθνείς προεκτάσεις. Αυτό περιπλέκει την έρευνα των δύο αστυνομικών που, σχεδόν από τύχη στο τέλος οδηγούνται στην εξιχνίαση και τη σύλληψη των ενόχων. Στο υπόβαθρο της περιπέτειας αναδύεται η ιστορία της μικρής, αλλά πολύ δραστήριας, Ιταλικής μειονότητας της Πάτρας, η οποία αποτέλεσε, και συνεχίζει ν’ αποτελεί σημαντικό παράγοντα του κοινωνικού ιστού, και της οικονομίας της πόλης. Παράλληλα φωτίζεται η ζωή και ο κόσμος των ισχυρών του χρήματος, και οι παγκόσμιες διαδρομές του. Οι ζωές των επώνυμων τέμνονται με τις ζωές των φτωχών και ανώνυμων, που πάντα παίζουν ρόλο στις ζωές των πρώτων, μιάς και η κοινωνία ήταν, είναι, και θα είναι πάντα μία και αδιαίρετη.