Ο Αντρέας Π. Ανδρέου γεννήθηκε στο Αμμοχώρι της Φλώρινας το 1961, όπου ζει κι εργάζεται μόνιμα. Παντρεμένος με τη Σοφία Αντωνακάκη, σχεδόν από τα εφηβικά του χρόνια, και πατέρας δύο παιδιών, του Παντελή και της Ανδρομάχης. Σπούδασε κλασική αρχαιολογία, βυζαντινολογία και αρχαία ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Μάιντς και κλασική φιλολογία-κλασική αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης της Δ. Γερμανίας. Από το 1988 είναι διδάκτορας της φιλοσοφίας (στην κλασική αρχαιολογία) του Γουτεμβέργιου Πανεπιστημίου (Johannes Gutenberg Universitat Mainz) του Μάιντς. Εργάζεται στην Παιδαγωγική Σχολή Φλώρινας στο ΠΤΔΕ καταρχήν του ΑΠΘ και νυν (από το 2004) Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, αρχικά ως ειδικός επιστήμονας του ΠΔ/407 (1991-1997), από το 1997 ως λέκτορας και από το 2001-2006 ως επίκουρος καθηγητής με αντικείμενο ιστορία και πολιτισμός της ελληνικής αρχαιότητας. Από το 2006 μέχρι σήμερα αναπληρωτής καθηγητής με αντικείμενο ιστορία και πολιτισμός στην εκπαίδευση. Από τον Σεπτέμβριο του 2007, πρόεδρος στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Διδάσκει ή έχει διδάξει σε προπτυχιακό επίπεδο, εκτός από το ΠΤΔΕ στο Τμήμα Νηπιαγωγών, στο Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και στο Τμήμα Ελληνικού Πολιτισμού του ΕΑΠ. Ως επισκέπτης καθηγητής στο Τμήμα Κλασικής Αρχαιολογίας του Johannes Gutenberg Universitat Mainz. Σε μεταπτυχιακό επίπεδο διδάσκει στο ΠΜΣ του ΠΤΔΕ, στο ΠΜΣ του ΠΤΝ και στο Διαπανεπιστημιακό-Διατμηματικό ΠΜΣ Μουσειολογίας του ΑΠΘ. Διατελεί από το 2006 διευθυντής σπουδών στο οικείο ΠΜΣ του ΠΤΔΕ. Επιστημονικά και ερευνητικά ενδιαφέροντα: αρχαία και βυζαντινή ιστορία, ιστορία και αρχαία ελληνική τέχνη, μουσείο και σχολείο, μουσειακή εκπαίδευση, ιδεολογική χρήση της ιστορίας, παράδοση και πολιτισμός, σχολική ιστορία και σχολικά εγχειρίδια ιστορίας, διδακτική της ιστορίας, τοπική ιστορία έρευνα και η διδακτική της. Από το 1997 ερευνητής στην ομάδα του ΜΟΕΣΒΙ-ΚΕΣΒΙΔΕ του ΑΠΘ (υπεύθυνος συντονιστής της ομάδας για την έρευνα στα σχολικά εγχειρίδια ιστορίας της π. ΓΔΜ). Επέβλεψε ή επιβλέπει 21 πτυχιακές εργασίες, 4 μεταπτυχιακές ως κύριος επόπτης και συμμετέχει σε 14 τριμελείς επιτροπές επίβλεψης διδακτορικών διατριβών σε 5 εξ αυτών ως επιβλέπων καθηγητής. Έχει εκδώσει 7 μονογραφίες, 55 άρθρα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά καθώς και σε πρακτικά συνεδρίων πανελλήνιας και διεθνούς εμβέλειας.

Ο Παναγιώτης Κιμουρτζής εινα Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου (Παιδαγωγικό Τμήμ Δημοτικής Εκπαίδευσης). Διδάσκει Εκπαιδευτική Πολιτική και Ιστορία της Εκπαίδευσης. Προηγουμένως συμμετείχε στην ίδρυση και οργάνωση του Ιστορικού Αρχείου του Πανεπιστημίου Αθηνών και διετέλεσε επί 14 έτη επιστημονικός διευθυντής του. Το εαρινό εξάμηνο του 2004 εξελέγη Maitre de Conferences από την Γενική Συνέλευση της Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales. Από το 2007 είναι Chevalier dans l'Ordre des Palmes Academiques (Υπουργείο Παιδείας της Γαλλίας). Σήμερα διευθύνει το Επιστημονικό Σεμινάριο CineScience, είναι Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Ιστορικών της Εκπαίδευσης και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιστορικού Αρχείου του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Οι δημοσιεύσεις του επικεντρώνονται στα ακόλουθα πεδία και θέματα: εκπαιδευτικές πολιτικές, ιστορία της εκπαίδευσης, επιστημονικά πεδία και επιστημονικές ταυτότητες, οικονομικά της εκπαίδευσης, τελετές-σύμβολα και συμβολικός λόγος στην πολιτική και την εκπαίδευση, κινηματογράφος και επιστήμη, εκπαιδευτικές πολιτικές για τις μειονότητες και τους μετανάστες.

Η Σοφία Ηλιάδου-Τάχου (Φλώρινα 1960) σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νεότερη Ιστορία, στα Παιδαγωγικά και στη Βυζαντινή Ιστορία. Το 1996 πήρε το διδακτορικό της από το Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ και το 2002 εκλέχτηκε Λέκτορας της Ιστορίας της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Στο διάστημα 2001-2004 εξέδωσε 4 ιστορικές μονογραφίες και συνέγραψε 60 συνολικά άρθρα σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά. Είναι μέλος της Εταιρίας Ιστορικών της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης, της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρίας και της Παιδαγωγικής Εταιρίας, ενώ έχουν γίνει στο έργο της 49 συνολικά ετεροαναφορές. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στην Ιστορία της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης, την Εκπαιδευτική πολιτική, την Τοπική ιστορία με έμφαση στη Δυτική Μακεδονία, και την Εκπαιδευτική Ιστορία του Πόντου και της νεότερης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ο Δρ Κώστας Κασβίκης είναι δάσκαλος και αρχαιολόγος. Εργάστηκε στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Το ακαδημαϊκό έτος 2006-2007 αποσπάστηκε ως ειδικός επιστήμονας στο ΠΤΔΕ Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, στο οποίο εργάζεται σήμερα ως λέκτορας. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης και μετεκπαιδεύτηκε στο Διδασκαλείο του ΠΤΔΕ Θεσσαλονίκης "Δημ. Γληνός". Στη συνέχεια, αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο ίδιο τμήμα και εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα: "Αρχαιολογικές αφηγήσεις και εκπαίδευση: ανάλυση περιεχομένου και εικονογράφησης στα σχολικά εγχειρίδια του Δημοτικού". Έχει εργαστεί ως ερευνητής σε ελληνικά και ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα και έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει εκπαιδευτικά προγράμματα σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία (Προϊστορική Τούμπα Θεσσαλονίκης, Παλιάμπελα Κολινδρού, Τελόγλειο Ίδρυμα, Μουσείο Ύδρευσης Θεσσαλονίκης). Έχει λάβει μέρος με εισηγήσεις σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια. Το ερευνητικό και συγγραφικό του έργο προσανατολίζεται σε ζητήματα διδακτικής της ιστορίας, μουσειοπαιδαγωγικής και αρχαιολογικής εκπαίδευσης.