«Όλοι κατρακυλούσαμε μέσα στο ίδιο βαρέλι κι έτσι τα πρόσωπά μας έμοιαζαν. Στον χαμηλό φωτισμό των μπαρ η ηλικία έχανε το νόημά της, ο χρόνος γινόταν και πάλι σχετικός και τα όρια συγχέονταν σε χρωματιστές υδάτινες γραμμές».

Η Χαρά έχει τάσεις φυγής και στη Μάγδα αρέσουν και οι γυναίκες, ο Χρήστος χάνεται σε εγκεφαλικά μαρτύρια και ο Νίκος πίνει υπερβολικά πολύ. Μια παρέα που ξενυχτά και διαλύεται και συναρμολογείται με φόντο το χαοτικό κέντρο της Αθήνας. Μια παρέα που ζει σε ένα τοπίο κίτρινο, μπλε και κόκκινο, ένα τοπίο μαγικό με μπόλικες ερωτήσεις και ελάχιστες απαντήσεις.
Τα γεγονότα: ένας μεγάλος έρωτας, μια μεγάλη εγκατάλειψη, ένα ατύχημα, ένα δυστύχημα, μια παραίτηση κι ένα ταξίδι.
Η αφηγήτρια: εγκλωβισμένη στο εύφλεκτο κέντρο, όσο περισσότερα γνωρίζει, τόσο λιγότερα ξέρει.
Το Όταν νυχτώνει στα στενά είναι ένα βιβλίο για σώματα που πέφτουν και σηκώνονται, σώματα που σουλατσάρουν κάθε που σουρουπώνει στα σοκάκια μιας ηδονικά σκληρής πόλης. Ανάμεσά τους, ο χρόνος και ο χώρος, θραύσματα καθημερινής ζωής και η αδιάκοπη μετακίνηση προς την αναπόφευκτη ενηλικίωση.

Ένα συγκινητικό αφήγημα για τον πόνο, τη λύτρωση και την αναζήτηση του ίδιου μας του εαυτού μέσα στο αστικό τοπίο.