Αθήνα, έτος 1882. Μια υπόσχεση δίνεται σε έναν ετοιμοθάνατο πρώην αξιωματικό της Αστυνομίας, ο οποίος βασανίζεται από ένα μυστικό, και, ως αποτέλεσμα, το αρχείο μιας παλαιάς ανεξιχνίαστης υπόθεσης φόνου ανοίγει ξανά.
Μια γυναίκα, Ελληνίδα της Διασποράς, έπειτα από εικοσαετή απομάκρυνση επιστρέφει στην Αθήνα από την Κωνσταντινούπολη, προκαλεί αναστάτωση στην πρωτεύουσα, και μαζί με την κόρη της ανατρέπει κοινωνικές ισορροπίες και αναστατώνει έναν ολόκληρο οίκο. Ένα σκάνδαλο, με τραγικές συνέπειες, βγάζει στη φόρα αλήθειες οι οποίες καταστρέφουν την εικόνα τελειότητας μιας σπουδαίας οικογένειας των μετεπαναστατικών
χρόνων της Ελλάδας. Ένας ερωτευμένος αξιωματικός της Αστυνομίας, με τιμή και μπέσα, με λόγο-συμβόλαιο και παροιμιώδη καλοσύνη, σώζει μια Ατθίδα από βέβαιο εξευτελισμό.

Σ’ έναν τόπο με σημαντικό ρόλο στα γεγονότα και στην Ιστορία, οι επιλογές και τα λάθη των ηρώων, οι κρυφές επιθυμίες, τα ψέματα, οι σκέψεις που δεν ειπώθηκαν, αλλά και η μνήμη ως κατάρα έχουν το δικό τους βάρος στην αφήγηση. Μια ιστορία όπου συνυπάρχουν η αγωνία, ο θυμός, η οργή, ο έρωτας, η έκπληξη, τα ψυχικά πάθη, η μετάνοια και, τέλος, ο αρχέγονος πόθος για κάθαρση ως ανάγκη της ψυχής.

Με το βάρος της ευθύνης για τα πρόσωπα και την ιστορία της Αθήνας κατά την περίοδο από το 1880 έως το 1900, η Φιλομήλα Λαπατά παραδίδει στους αναγνώστες το τρίτο μέρος της ιστορικής τριλογίας ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ σε ένα αυτοτελές μυθιστόρημα το οποίο διαβάζεται απνευστί.