Γεννήθηκε το 1401 στην Κωνσταντινούπολη, μέσα σε οικογένεια του αυτοκρατορικού περιβάλλοντος και υπηρέτησε ως αυλικός στους Παλαιολόγους. Συνόδευσε τον Ιωάννη Παλαιολόγο στο Δεσποτάτο του Μορέως και παρέμεινε εκεί, υπηρετώντας αργότερα το δεσπότη Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τον κατόπιν τραγικό τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου, ο οποίος και του ανέθεσε την κατάληψη των φρουρίων Σπάρτης και Κυλλήνης. Αργότερα, πήρε μέρος στην εκστρατεία του δεσπότου κατά της Πάτρας, τον οποίο μάλιστα και έσωσε σε κάποια συμπλοκή. Στις συγκρούσεις εκείνες ο Σφραντζής πληγώθηκε και αιχμαλωτίστηκε. Εξαγοράστηκε, αργότερα, και στάλθηκε από τον Κωνσταντίνο ως πρέσβης προς το σουλτάνο Μουράτ το Β και εν συνεχεία στην Ακαρνανία (1430). Διετέλεσε αργότερα διοικητής Πατρών, και στάλθηκε και πάλι στο σουλτάνο ως πρέσβης, όπως και προς τον αυτοκράτορα Ιωάννη Παλαιολόγο, ο οποίος και τον τίμησε με τον αυλικό τίτλο του πρωτοβεστιάριου, του αρχιθαλαμηπόλου δηλαδή. Το 1436 νυμφεύθηκε στην Πόλη την Ελένη, θυγατέρα Αλεξίου Παλαιολόγου από την οποία απόκτησε τέσσερα τέκνα. Χρησιμοποιήθηκε κατόπιν σε άλλες σπουδαίες υπηρεσίες, και το 1447 διορίστηκε από τον Κωνσταντίνο διοικητής της Σπάρτης και των περιχώρων της. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης και τον ηρωικό θάνατο του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου (29 Μαΐου 1453), ο Σφραντζής συνελήφθη από τα στρατεύματα του Πορθητή αιχμάλωτος, αργότερα όμως απελευθερώθηκε με εξαγορά, κατέφυγε στη Σπάρτη και μπήκε στην υπηρεσία του τελευταίου δεσπότου στο Δεσποτάτο του Μορέως Θωμά Παλαιολόγου, ο οποίος του δώρισε την Κέρτιζα. Όταν ο Θωμάς Παλαιολόγος κατέφυγε στη Δύση, ο Σφραντζής τον ακολούθησε στη Ρώμη. Το 1457 στη Λευκάδα αποφάσισε να περιβληθεί το μοναχικό σχήμα Το επόμενο έτος (1458) εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα και άρχισε να συντάσσει το Χρονικόν, που αποτελεί μία από τις σπουδαιότερες πηγές της ιστορίας εκείνων των χρόνων. Το τελείωσε πιθανόν το 1466, οπότε και πέθανε.

Η Πουλχερία (Ρίτα) Ζαβολέα-Μελισσείδου σπούδασε πολιτικές επιστήμες και δημόσια διοίκηση (διετέλεσε επί διετία τιμητικά υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών). Γονείς: Κυριάκος Ζαβολέας, νομικός, Εφέτης Διοικητικών Δικαστηρίων, και Αθηνά Ζαβολέα, το γένος Ιωάννη Βορεάδη. Εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Είναι οικονομολόγος και συγγραφέας. Έχει επιμεληθεί κείμενα και πανεπιστημιακές μελέτες. Απέδωσε στη Νέα Ελληνική το βιβλίο/μελέτη του Γ. Α. Χρυσανθακόπουλου "Η Ηλεία στα χρόνια της Τουρκοκρατίας", Αθήνα 2002. Συνεργαζόμενη με τον κ. Ιωάννη Α. Μελισσείδη, Δρα Νομικής, απέδωσε στη Νέα Ελληνική τα βιβλία "Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Πολιορκία και Άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως" (G.Schlumberger), Εκδ. Βεργίνα 1997-2002, και το "Χρονικό της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης" (Εάλω Η Πόλις, Γ.Φραντζή, Ι.Α.Μελισσείδη κ.λ.π. Εκδ. Βεργίνα 1998-2004 ). Μαζί με τον Ιωάννη Α. Μελισσείδη εκπόνησε την ιστορική μελέτη "Νικηφόρος Φωκάς (Ελ Νικφούρ)". Η συγγραφή της εν λόγω μελέτης ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 1999 στην Αθήνα, και εκδόθηκε από τις Εκδ. Βεργίνα το 2001 (1η έκδοση), το 2007 (2η έκδοση) και το 2009 (3η έκδοση). Είναι παντρεμένη, έχει ένα γιο και ζει στην Αθήνα.

O Νίκος Χαρ. Ασημακόπουλος με οικογενειακή ρίζα από τα Λαγκάδια Γορτυνίας, γεννήθηκε στο Αλποχώρι Πύργου Ηλείας. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου. Είναι ο ιδρυτής του εκδοτικού οίκου "Βεργίνα" από το 1977. Οι πρώτες εκδόσεις του αφορούσαν βιβλία μαθηματικών, φυσικής, εκθέσεων, αναλύσεων λογοτεχνικών κειμένων για όλες τις τάξεις Γυμνασίου - Λυκείου, μαθηματικά, εκθέσεις και γραμματική όλων των τάξεων του Δημοτικού σχολείου, καθώς και την έκδοση πέντε μεθόδων εκμάθησης Αγγλικών, Γαλλικών Γερμανικών, Ιταλικών, Ισπανικών σε βιβλία και CD. Ασχολήθηκε επίσης με την επιμέλεια και έκδοση ιστορικών βιβλίων αναφερομένων στα απομνημονεύματα και στις βιογραφίες των αγωνιστών της επανάστασης του 1821 καθώς και στην άνοδο και πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Επίσης επιμελείται και εκδίδει λογοτεχνικά βιβλία που καλύπτουν όλα τα είδη της πεζογραφίας και της ποίησης.