Ποιός είναι ο εαυτός και ποιός ο άλλος σε έναν κόσμο διαρκούς μετάβασης; Πώς διαθλάται σε σημαινόμενα, εν μέσω περιγραφής και μελέτης, η ίδια η απόπειρα ορισμού των φαινομένων; Κατά πόσο και με ποιούς τρόπους είναι δυνατόν να αντιληφθούμε τη ρευστότητα, το υποκείμενο, το σώμα, τον χωροχρόνο; Το ανά χείρας δοκίμιο θέτει ως στόχο να αναπτύξει ποικίλες εκφάνσεις τού ορίου, τού κατωφλικού ή ενδιάμεσου-ανομικού χώρου, βάσει έργων φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας και κυρίως λογοτεχνίας, από την αρχαιότητα μέχρι τον ύστερο νεωτερικό χρόνο. Το αντικείμενο μελέτης, κάτω από τον φωτογραφικό φακό των εξελισσόμενων θεωρήσεων, μετακυλίεται από τη βιοπολιτική στον ακυρωτισμό, από το ιστορικό τραύμα στην κοινωνία τής φροντίδας και τον σημερινό αντιπολεμικό λόγο. Τα σύνδρομα της εποχής βρίσκουν αντίκρισμα στη λογοτεχνία και αρθρώνονται μέσω τής γραφής ανά τον κόσμο, με αποτέλεσμα το ομιλούν -ή γράφον- υποκείμενο να επιτελεί ή ακόμη και να διαμορφώνει το γίγνεσθαι, όπως διαφαίνεται από μια σειρά παραδείγματα στο παρόν κείμενο. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ένα πολυδιάστατο πόνημα που αφορά διαχρονικά και φλέγοντα θέματα της σύγχρονης πραγματικότητας.