Τα όνειρα ταξιδεύουν νύχτα, όπως τα αστέρια και το φεγγάρι, θυμίζουν πού βρίσκεσαι και πού θέλεις να πας. Σου φέρνουν κοντά κάποιον που έχασες ή που ήθελες να αποκτήσεις, σου προσφέρουν κάτι που πολύ επιθυμείς και δεν το έχεις, σου δίνουν δύναμη να συνεχίσεις να ταξιδεύεις, να προσπαθείς για την πραγμάτωση των στόχων σου, όχι μόνος, αλλά μαζί με άλλους. Με το σύντροφο, τους φίλους, τους συνεργάτες. Δρόμος μοναχικός δεν έχει επιτυχία, χαρά , γέλιο, δημιουργία, ζωή! Η νύχτα σε βοηθάει να ονειρευτείς και να ταξιδέψεις σε κόσμους επιθυμητούς και ιδεατούς. Να μην ξεχνάς το παρελθόν και όσους αγαπημένους σου έφυγαν (όλοι οι άνθρωποι φεύγουν κάποτε). Κι έπειτα ξημερώνει κι έρχεται η μέρα, που σε επαναφέρει στην πραγματικότητα, τη σκληρή τις περισσότερες φορές. Δεν έχεις παρά να μαζέψεις όλες σου τις δυνάμεις και να ξεκινήσεις για πραγμάτωση όλων ή πολλών από όσα ονειρεύτηκες. Κι όλα αυτά δε δικαιούσαι να τα αποποιηθείς όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσες νύχτες κι αν ονειρευτείς, ειδικά αν είσαι νέος.

Η ζωή ενός λαού στο προσκήνιο. Άνθρωποι προβληματισμένοι και σκεπτικοί, ερωτευμένοι κι απογοητευμένοι, εργαζόμενοι και άνεργοι, εύποροι και ζητιάνοι, αξιοπρεπείς και αδιάντροποι, θρασείς και ταπεινοί, συμβιβασμένοι κι επαναστάτες, εργασιομανείς και αργόσχολοι, αισιόδοξοι και απαισιόδοξοι, βαθιά θρησκευόμενοι και άθεοι. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, πνευματικού επιπέδου και κοινωνικής τάξης, άνδρες και γυναίκες, όλοι μαζί σε ένα σύνολο. Προσπαθούν να επιβιώσουν ο καθένας με τα όπλα που διαθέτει, γιατί για τον καθένα η ζωή έχει προορισμό και νόημα.