Η συλλογή "Σε λήθαργο" αποτελεί κατάθεση του Γιώργου Περικλέους στο corpusτης λυρικής ποίησης. Ο νεοεμφανιζόμενος ποιητής προβάλλει άμεσα τη στοχαστική επιδίωξή του με διάθεση παρατήρησης του κόσμου μέσα από το πρίσμα του. Τα συναισθήματα αναμειγνύονται με τις διαδρομές της σκέψης, το βλέμμα "αγγίζει" με λεπτότητα το παρόν, τα ουσιώδη νοηματοδοτούνται μέσα από τη λεπτομέρεια των πραγμάτων, μέσα από τη γόνιμη σύνδεση του εγώ και του εμείς.


ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΟΛΗ

Μια πόλη φτιάχνω
με καινούργιους δρόμους,
κι όλο αυτοί μου χορταριάζουν
κι όλο καινούργια κτήρια υψώνω,
μ' αυτά, λοξά κοιτάνε ,
αναρριχώνται στις γέφυρες κισσοί
και λιώνουν από τον ήλιο οι φανοστάτες.

Στα παγκάκια μονάχα γέροι ξεχασμένοι
ράθυμα ταΐζουν περιστέρια
αναπολώντας έρωτες παλιούς.

Μονάχα λύκοι στις πλατείες τριγυρνάνε,
χρειάζονται όνειρα για να τραφούν,
τους ανθρώπους κατασπαράζουν.

Μα όλο την αγάπη κυνηγάνε αυτοί
και μόνο ρωτούν πώς να 'ναι η πιο όμορφη μέρα...

Τη θάλασσα μονάχα σαν κοιτώ
ελπίζω κάτι πως θ' αλλάξει.
Θα 'ρθει άγρια να μας ρημάξει.

Και πάλι από την αρχή με χτίζω.