Να τι γίνεται όταν πεθαίνει η μητέρα σου.
Είναι η πιο φωτεινή μέρα του καλοκαιριού κι όμως έξω είναι σκοτάδι. Είναι σκοτάδι στο σπίτι σου, σκοτάδι στο δωμάτιό σου, σκοτάδι στην καρδιά σου. Νιώθεις πως το σκοτάδι θα σε σχίσει στα δυο.
Έτσι νιώθει η Τάιγκερ. Πάντα ήταν μόνες τους ενάντια στον κόσμο όλο, αυτή και η μητέρα της. Και μετά, μια μέρα σαν όλες τις άλλες, η μητέρα της Τάιγκερ πεθαίνει. Και τώρα η Τάιγκερ είναι μόνη.
Να πώς μαθαίνεις να συμφιλιώνεσαι με το σκοτάδι.

Η ζωή της Τάιγκερ άλλαξε με ένα απλό τηλεφώνημα. Η μητέρα της πέθανε. Και τότε ακριβώς την, κατά τ’ άλλα, συνηθισμένη της ζωή την τύλιξε το σκοτάδι.
Η μητέρα της Τάιγκερ ποτέ δεν μιλούσε για τον πατέρα της, και χωρίς παππούδες ή θείους, ο κόσμος της όλος χωράει σε μια βαλίτσα με την οποία πηγαίνει από τη μια ανάδοχη οικογένεια στην άλλη. Ώσπου εμφανίζεται η ελπίδα με τη μορφή… μιας αδελφής.
Μερικές φορές η οικογένεια παίρνει μορφές που δεν αναγνωρίζεις. Μπορεί όμως η Τάιγκερ να συμφιλιωθεί με το σκοτάδι πριν αυτό την καταπιεί ολόκληρη;