Τ Ο Π Α Τ Ω Μ Α

Έχει απασχολήσει την τέχνη επανειλημμένως.
Από τραγουδοποιούς, μέχρι stand-up comedians.
Και έχει τόσες, µα τόσες, εκδοχές.
Το πάτωμα.
Το πάτωμά της.
Το πάτωμα της κουζίνας.
Το πάτωμα του μπάνιου.
Το πάτωμα της ψυχής.
Το μωσαϊκό πάτωμα.
Το βιολογικό πάτωμα.
Το… vegan πάτωμα.
Κάθε πάτωμα.
Ξαπλωμένος στο πάτωμα για ένα µόνο πράγμα
μπορείς να ελπίζεις: να είναι καθαρό.
Άντε, κι ένα ακόμα: να µη μείνεις εκεί για πάντα,
αλλά να σηκωθείς.
Ώσπου να ξαναβρεθείς κατάχαμα.
Στο πάτωμα.

Σ Η Μ Ε ΡΑ Κ Α Ι Α Υ Ρ Ι Ο

Σήμερα θα κλείσουμε τους δρόμους
αύριο θα ανοίξουνε οι πόρτες,
σήμερα τους κλέφτες κι αστυνόμους,
αύριο συνείδησης προδότες.
Σήμερα το όχι στο τσεπάκι,
αύριο το ναι λευκή παντιέρα,
σήμερα κρυμμένοι στο χαντάκι,
αύριο δυο πιόνια στη σκακιέρα.
Σήμερα στην τσέπη δύο φράγκα,
αύριο το πλαστικό το χρήμα,
σήμερα µας τρώει η μαρμάγκα,
αύριο ξεπερασμένο ποίημα.
Σήμερα τα µάτια βουρκωμένα,
αύριο το παγωμένο βλέμμα,
σήμερα πορεία στα χαμένα,
αύριο λουσμένοι φρέσκο αίμα