Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα του έρωτα, της αγάπης και της ζωής, με φόντο τη μεταπολιτευτική περίοδο των χρόνων από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 ως και τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’80, μέσα από τη σχέση του Νάσου και της Μυρτώς, που ξεκινάει στα φοιτητικά τους χρόνια. Η διήγηση καθιστά αβίαστα τον αναγνώστη συνοδοιπόρο των δύο νέων στο ταξίδι της ζωής, μέσα από την πραγματικότητα και τα γεγονότα εκείνης της περιόδου.
Οι διάλογοι, κυρίως των δύο πρωταγωνιστών, μεταξύ τους, με τις οικογένειές τους και το φιλικό τους περιβάλλον, αναδεικνύουν και προβάλλουν όλα όσα ζουν, ενδιαφέρουν και προβληματίζουν ιδιαίτερα τους νέους: τον έρωτα, την αγάπη, τη φιλία, την επίδραση των οικογενειακών και κοινωνικών βιωμάτων στις σχέσεις τους, την πολιτική στη ζωή τους, το επάγγελμα, την καταξίωση, ακόμα και την απώλεια και τον θάνατο.
Οι μονόλογοι ψυχογραφούν πρόσωπα, χαρακτήρες, διλήμματα και αποφάσεις, που αδιάκοπα χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη και παρουσία. Εκεί ήταν η αγάπη, δεν έφυγε ποτέ, θέλει να καταδείξει ο συγγραφέας μέσα από την εξέλιξη των γεγονότων και την κατάληξη του αφηγήματος. Είναι η δύναμη της αγάπης, που, πέρα από κάθε θάνατο, δεν καταλύεται, αλλά υπάρχει και παραμένει αέναα, χωρίς τέλος.