Οι σημειώσεις του παρόντος πονήματος, μέσα από την θητεία και τις παραξενιές της, τα καλά και τις ασχήμιες της, σκοπό έχουν ν' αναδείξουν τον μεγάλο πρωταγωνιστή που δεν είναι παρά ο Έβρος και οι άνθρωποί του, αλλά κι ο απλός κι ανώνυμος φαντάρος, αυτός που άφησε πίσω στο σπίτι του γονείς κι αδέλφια, πλούτο ή φτώχεια και καρτερία, κορίτσι αρραβωνιασμένο ή σχέση εφήμερη, δυστυχία και πόνο και χαρά ίσως, γιατί όχι. Αυτός ο φαντάρος που υπέστη του κόσμου τις προσβολές από κομπλεξικούς ανθρώπους που από θέση ισχύος έδρασαν πάνω του με βία, όποιας μορφής κι αν ήταν αυτή α λ λ ά κ α ι ο τ υ χ ε ρ ό ς φ α ν τ ά ρ ο ς π ο υ τ ο υ έ λ α χ ε κ α ι δ ι ο ι κ ή θ η κ ε α π ό λ α μ π ρ ο ύ ς α ξ ι ω μ α τ ι κ ο ύ ς ή που γνώρισε τυχαία στα πεδία των ασκήσεων και των πολλών εκδηλώσεων ενός στρατού, που μόλις είχε βγεί απ' τους σκοτεινούς χρόνους του παρακράτους της χούντας κι έψαχνε τον νέο του δημοκρατικό προσανατολισμό. Με τρόπο κυρίως σκωπτικό ας κάνουμε το ταξίδι προς τα πίσω κι ας αφαιρέσουμε αίγλη από ανθρώπους που δεν την άξιζαν.