Η Μαριλένα Κοππά γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Μαρτίου 1963. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και πολιτική επιστήμη στο Παρίσι όπου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Συγκριτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Paris-X Nanterre (θέμα της διατριβής της: "Η δημιουργία των κομματικών συστημάτων στα Βαλκάνια τον 19ο-20ο αιώνα: Βουλγαρία, Σερβία, Ελλάδα". Είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου και έχει διατελέσει ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σχέσεων του ίδιου Πανεπιστημίου μεταξύ 1992-1997. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν το μειονοτικό φαινόμενο στα Βαλκάνια, τα προβλήματα μετάβασης και εκδημοκρατισμού στην περιοχή, το φαινόμενο του εθνικισμού και τις διεθνοτικές σχέσεις. Έχει γράψει τα βιβλία: "Μια εύθραυστη δημοκρατία: η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατίας της Μακεδονίας ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον", εκδ. Παπαζήση, Αθήνα, 1994, "Οι μειονότητες στα μετακομουνιστικά Βαλκάνια: πολιτικές του κέντρου και μειονοτικές απαντήσεις", εκδ. Λιβάνη, Αθήνα, 1997, και "Η συγκρότηση των κρατών στα Βαλκάνια: 19ος αιώνας", εκδ. Λιβάνη, Αθήνα, 2002, καθώς και σειρά άρθρων για θέματα βαλκανικής πολιτικής. Διετέλεσε τακτικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΣΕΠ), ως εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, από το 2003 μέχρι το 2007, ενώ από τον Ιανουάριο 2008 ορίσθηκε αναπληρωματικό μέλος του. Έχει διατελέσει πρόεδρος και αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Αναπτυξιακών και Στρατηγικών Μελετών "Ανδρέας Παπανδρέου" (ΙΣΤΑΜΕ), ενώ από τον Φεβρουάριο 2008 ορίσθηκε μέλος του ΔΣ του Ιδρύματος. Στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ στις 3-6 Μαρτίου 2005, εξελέγη μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και στη συνέχεια 2 φορές μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου. Τον Οκτώβριο του 2007 εξελέγη ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ και τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς αντιπρόεδρος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είναι, επίσης, μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και της Υποεπιτροπής Ασφάλειας και Άμυνας, και αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Αντιπροσωπείας στην Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας ΕΕ-Ρωσίας.

Ο Παναγιώτης Ι. Τσάκωνας είναι Επίκουρος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, Διεθνείς Σχέσεις και "Σπουδές για την Ασφάλεια" στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο του Reading (Μ. Βρετανία). Διετέλεσε υπότροφος - ερευνητής στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (Ι.ΔΙ.Σ.), Research Fellow στο ΝΑΤΟ, μεταδιδακτορικός υπότροφος-ερευνητής στο Weatherhead Center for International Affairs του Πανεπιστημίου Harvard και Fulbright Fellow στο Center for International and Area Studies του πανεπιστημίου Yale. Εργάστηκε επικεφαλής του Τμήματος Ανάλυσης Διεθνούς Πολιτικής στην εφημερίδα New Europe (1994-96), ως επιστημονικός σύμβουλος στη Διεύθυνση Στρατηγικών Μελετών του υπουργείου εθνικής άμυνας (1996-98), ως ειδικός επιστήμων στο υπουργείο εξωτερικών και ως σύμβουλος του υπουργού των εξωτερικών (1999-2003). Έχει επιμεληθεί βιβλία και συγγράψει μελέτες και μονογραφίες σχετικά με ζητήματα περιφερειακής ασφάλειας (το ζήτημα του ελέγχου των εξοπλισμών στη Νότιο-Ανατολική Ευρώπη), θεωρίας διεθνών σχέσεων (ειδικότερα θεωρίας σχηματισμού των συμμαχιών και θεωρίας διεθνών καθεστώτων ασφαλείας), ελληνο-τουρκικών σχέσεων και ελληνικής και τουρκικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Άρθρα του και συνεισφορές του σε συλλογικά έργα έχουν δημοσιευθεί στην Ελλάδα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά, στη Νέα Ζηλανδία και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες καθώς και σε επιστημονικές επιθεωρήσεις. Είναι μέλος διαφόρων επιστημονικών ενώσεων.