ΗΛΙΑΣ ΒΟΥΤΙΕΡΙΔΗΣ (1874-1941). Ο Ηλίας Βουτιερίδης γεννήθηκε στα Σουλινά της Ρουμανίας, καταγόταν όμως από τη Μεθώνη της Μεσσηνίας. Σε ηλικία τεσσάρων χρόνων εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Πάτρα και από το 1889 έμεινε στην Αθήνα, όπου πέρασε την υπόλοιπη ζωή του. Αποφοίτησε από το τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πήρε μέρος στην Κρητική Επανάσταση του 1897 και υποστήριξε την παράταξη του Ελευθέριου Βενιζέλου, αρχικά ως συνεργάτης του Ελληνικού Προξενείου Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια ως αρθρογράφος στην εφημερίδα Σκριπ. Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων και της μικρασιατικής εκστρατείας ήταν ανταποκριτής της εφημερίδας Πατρίς. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε με δημοσιεύσεις ποιημάτων στην εφημερίδα Νεολόγος του Σταύρου Βουτυρά και το 1900 τύπωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή, που είχε τίτλο Σύννεφα, ενώ ασχολήθηκε επίσης με την πεζογραφία, τη λογοτεχνική μετάφραση, το δοκίμιο και τη μελέτη της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Συνεργάτης του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου στη Νέα Σκηνή και καθηγητής στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου (1924-1930) και τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ο Βουτιερίδης έγραψε επίσης έργα για το θέατρο που ανεβάστηκαν στη σκηνή. Συνεργάστηκε επίσης με τον Δημήτρη Ταγκόπουλο στην εφημερίδα Νουμάς και εξέδωσε το περιοδικό Χρονικά που κυκλοφόρησε για ένα χρόνο (1911-1912). Πέθανε στην Αθήνα. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Ηλία Βουτιερίδη βλ. Γιάκος Δημήτρης, «Βουτιερίδης Ηλίας», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 4. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Μερακλής Μ.Γ., «Ηλίας Βουτιερίδης», Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί - Εποχή του Παλαμά - Μεταπαλαμικοί· Ανθολογία - Γραμματολογία, σ.462. Αθήνα, Σοκόλης, 1977 και Παπαγεωργίου Κώστας, «Βουτιερίδης Ηλίας», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 2. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1984. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).

Η Αννίτα Π. Παναρέτου γεννήθηκε στην Αθήνα όπου σπούδασε αγγλική και ελληνική φιλολογία. Έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα από τη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει δημοσιεύσει μελέτες για πρόσωπα και θέματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ενώ αφιέρωσε πολλά χρόνια στη μελέτη της ελληνικής ταξιδιωτικής λογοτεχνίας. Έργα της σε αυτοτελείς εκδόσεις είναι: "Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, συνολική θεώρηση του έργου του", Επικαιρότητα, 1990, "Εργογραφία-βιβλιογραφία Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου 1916-1982", Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, 1990, "Μια ιστορία καλοκαιρινή", παιδικό αφήγημα, Καστανιώτης, 1992, "Ελληνική ταξιδιωτική λογοτεχνία (επιμ.)", 5 τόμοι, Επικαιρότητα, 1995, "Παντελής Πρεβελάκης, οι δρόμοι του ζωντανού χρόνου", Καστανιώτης, 1996, "Ελληνική ταξιδιωτική λογοτεχνία", Σαββάλας, 2002, "Η ηδονή και η οδύνη των βιβλίων: Χρυσοστόμου Γανιάρη βίος και έργα", Ε.Λ.Ι.Α., 2002. Έχει μεταφράσει δοκίμια και μυθιστορήματα, στα οποία περιλαμβάνονται: Eric Ambler, "Υπόθεση Ντελτσώφ", Κριτική, 1989, Paul Kennedy, "Η άνοδος και η πτώση των μεγάλων δυνάμεων: οικονομική μεταβολή και στρατιωτική σύγκρουση από το 1500 ως το 2000", Αξιωτέλλης, 1990, William Golding, "Το κωδωνοστάσιο", Ζαχαρόπουλος, 1991.