Υπάρχουν κάποιες στιγμές στη ζωή μας παράξενες, που νιώθεις ότι οι αναλύσεις και οι ερμηνείες είναι περιττές και άχρηστες. Που οι ερωτήσεις δεν χρειάζεται να έχουν απαντήσεις, που τα λόγια είναι φτωχά και τόσο περιττά. Γνωρίζεις πως εδώ γύρω υπάρχει μία άλλη δύναμη, που δεν την ελέγχεις εσύ, αλλά το σύμπαν. Συμβαίνει τόσο απλά, τόσο αληθινά, όπως συμβαίνει η αναπνοή, έτσι όπως χτυπά η καρδιά σου, όπως κυλά το αίμα στις φλέβες σου, το κύμα στη θάλασσα, ο ήλιος που δύει. Είναι κάποιες άλλες στιγμές, μεταφυσικές, που ίσως είναι φωτισμένες μ’ εκείνο το ουράνιο φως, γεμάτες λάμψη, γεμάτες Θεό, όπου διάλεξε έναν διαφορετικό τρόπο για να σε προσεγγίσει ή για να σε συγχωρέσει. Ψάχνοντας μία λογική ερμηνεία σε όλα αυτά, και σύμφωνα με τη θρησκεία, η ζωή δεν σταματά με τον θάνατο, υπάρχει συνέχεια κι εδώ και ψηλά στον ουρανό· σε ποια πλευρά θα σταθείς δεν έχει σημασία. Το σημαντικό είναι να μπεις στο τρένο, να ανέβεις στη βάρκα και να τη διεκδικήσεις, να περπατήσεις στη μία πλευρά ή στην άλλη όχθη. Βάλε τον δικό σου χρόνο, είτε ζεις με όνειρα, είτε ζεις με φαντασία, είτε επικοινωνείς με δαίμονες ή και φαντάσματα, είναι δικό σου θέμα, προχώρα χωρίς όρια και γνώρισε την Αδωνάι. Μοίρασε στον δρόμο σου αγάπη κι ας μην την πάρεις πίσω, θέσπισε τους δικούς σου νόμους για να είσαι ευτυχισμένος. Ρίξε το δικό σου άρωμα και βάψε ολόγυρα με τα δικά σου χρώματα, έτσι απλά για να ομορφαίνει ο τόπος.