Οι «Πέρσες» του Αισχύλου είναι ένα εκτυφλωτικό στην τέχνη του αντιπολεμικό ποίημα, που πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική τους ήττα στη Σαλαμίνα από τους Αθηναίους. Θεωρείται η παλαιότερη σωζόμενη τραγωδία και η πρώτη που αντλεί τη θεματολογία της από ιστορικά γεγονότα.
Ο Αθηναίος τραγικός, όπως σημειώνει ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος, «μέσα από τη βαθιά συνειδησιακή και πολιτική τυφλότητα των Περσών, με τα τραγικά της αποτελέσματα, φωτογραφίζει την εξελισσόμενη ιμπεριαλιστική αλαζονεία των ίδιων των Αθηναίων, οι οποίοι, με πρόσχημα τις δημοκρατικές τους αρχές, επιδίδονται στην ίδια αδηφάγα πολιτική με τους χειρότερους εχθρούς τους». Ο Αισχύλος μέσα από τους Πέρσες «δείχνει τους Αθηναίους, κι έτσι δημιουργεί ένα ποιητικό φίλτρο κριτικής στάσης για να εκφράσει την πολιτική, κοινωνική και υπαρξιακή του αγωνία σε ό,τι αφορά την ίδια τη δημοκρατία».
Η έκδοση περιλαμβάνει τη μετάφραση της τραγωδίας από τον Γιώργο Μπλάνα –η οποία και αποτέλεσε το κείμενο για την παράσταση της Ομάδας Σημείο Μηδεν–, σκηνοθετικό σημείωμα του Σάββα Στρούμπου και το δοκίμιο της Μαρίας Σικιτάνο «Προς μια ερευνητική διάσταση του θεάτρου».