Ο Jolly Roger, η μαύρη σημαία με τη νεκροκεφαλή, «το λάβαρο του Βασιλιά Θανάτου», είναι το πλέον αναγνωρίσιμο σύμβολο των πειρατών της Χρυσής Εποχής. Μαζί με τη φιγούρα του πειρατή που τη συνοδεύει έχει εντυπωθεί στη μαζική κουλτούρα μέσω της λογοτεχνίας και του κινηματογράφου.

Οι ιστορικοί τοποθετούν την πειρατεία της Χρυσής Εποχής στην περίοδο ανάμεσα στο 1690 έως και το 1725 περίπου, με γεωγραφική αφετηρία την Καραϊβική και ακτίνα δράσης ως τον Ινδικό Ωκεανό και τη δυτική ακτή της Αφρικής.

Ο Jolly Roger, πέρα από την ευρύτερη καταναλωτική εκδοχή του όμως, συχνά χρησιμοποιείται για να δηλώσει μιας πράξη αντίστασης απέναντι στους ισχυρούς αυτού του κόσμου.

Ποιοι ήταν όμως αυτοί οι διαβόητοι πειρατές, οι οποίοι στην ακμή της ιστορικής τους παρουσίας δεν ξεπέρασαν ποτέ τους 2500 ανθρώπους, και οι οποίοι παρόλα αυτά συνεχίζουν να προκαλούν τη φαντασία και το ενδιαφέρον ανά τον κόσμο τρεις αιώνες μετά;

Ο Gabriel Kuhn στο βιβλίο αυτό καταγράφει την ιστορία των πειρατών της Χρυσής Εποχής υπό το πρίσμα της πολιτιστικής και πολιτικής κληρονομιάς τους. Διερωτάται αν η θετική εντύπωση που προκαλούν στη λαϊκή φαντασία και η σταθερή αναφορά των συμβόλων τους από σύγχρονους ριζοσπάστες εδράζεται σε έναν ρομαντικό μύθο ή σε πραγματικά ιστορικά δεδομένα.