Στο παζάρι των ληστών η ανθρώπινη ύπαρξη εκμηδενίζεται. Στο ξίκικο ζύγι η σάρκα, η αξιοπρέπεια, τα οράματα και ο πολιτισμός κατακερματίζονται, ευτελίζονται και δημοπρατούνται σε μειοδοτικό διαγωνισμό. Το μίσος ορίζει τη ζωή και τον θάνατο αναδύοντας στην επιφάνεια τα πιο θηριώδη ένστικτα. Το συμφέρον ενδύεται την χαμαιλεόντια περιβολή του υποδουλώνοντας τη λογική στην αρπακτική διάθεση των εκάστοτε ισχυρών.

Οι εκατόμβες των νεκρών και των εκπατρισμένων που καθημερινά οδηγούνται στο θυσιαστήριο της απανθρωπιάς και της απαξίωσης του ωραίου αποτυπώνονται ως αδιάφοροι αριθμοί στα άψυχα έγγραφα των στρατιωτικών επιτελείων, στους επίσημους καταλόγους απογραφής των προσφύγων και στα μελλοντικά βιβλία της ιστορίας. Εσκεμμένη προσπάθεια απώλειας μνήμης και αποκοπής από τις ρίζες, για να βλαστήσει πάλι ο σπόρος του κακού.

Φωνή και πράξη αντίστασης είναι η ποίηση της μνήμης. Ανασύρει τα ονόματα, την όψη, τα συναισθήματα, τα βιώματα και τα παθήματα των ανθρώπων από τον βίαιο λήθαργο. Η ποίηση της μνήμης εμπιστεύεται το ανεξάντλητο απόθεμα δύναμης του ανθρώπου. Εναντιώνεται στους βρυχηθμούς των συνθημάτων, στις ιαχές της πατριδοκαπηλείας, στην κοινή γνώμη του όχλου.

Η ειρήνη χτίζεται με την αλήθεια του λόγου που μας ενώνει.