Ο Νικόλαος Τσίρος γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και Πολιτικές Επιστήμες, Κοινωνιολογία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, όπου και αναγορεύτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφίας το 1992. Στη συνέχεια, και με νέα υποτροφία του Ι.Κ.Υ. για μεταδιδακτορική έρευνα, ασχολήθηκε με την Πολιτική Κοινωνιολογία στο έργο του Max Weber. Από το 1994 εργάζεται στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, όπου από το έτος 2010 κατέχει το βαθμό του Παρέδρου, ενώ από το 2004 διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Κοινωνιολογία και Πολιτική Κοινωνιολογία. Είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο Τμήμα Κοινωνιολογίας. Έχει δημοσιεύσει άρθρα του στα περιοδικά: "Το Βήμα των Κοινωνικών Επιστημών", "Επιστήμη και Κοινωνία", "Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών", "Νόμος και Φύση", "Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης", "Θέσεις". Για τα έργα του με αντικείμενο την πολιτική και τη νομοθεσία του Ελευθέριου Βενιζέλου τιμήθηκε με έπαινο (1996) και βραβείο (1998) σε αντίστοιχους διαγωνισμούς που προκήρυξε η Βουλή των Ελλήνων.

Ο Θεόδωρος Μυλωνάς, μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, διορίστηκε στη Μέση Εκπαίδευση και με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. πήγε στο Παρίσι (Sorbone-Paris V), όπου έκανε βασικές σπουδές στην Κοινωνιολογία - Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης. Πήρε τα εξής πτυχία: Licence, Maitrise, Diplome d' Etudes Approfondies (DEA) και Doctorat με Άριστα. Τα ενδιαφέροντά του, στραμμένα πάντοτε στις κοινωνιολογικές όψεις της ελληνικής εκπαίδευσης, τον οδήγησαν στη συστηματική μελέτη των σχετικών ερμηνευτικών θεωριών που διατυπώνονταν και διατυπώνονται κυρίως από Γάλλους κοινωνιολόγους της εκπαίδευσης. Στη διατριβή του, που είχε ως θέμα "L' ecart de scοΙarisatiοη entre villes et campagne en Grece" ("Η διαφορά ποσοστών φοίτησης στο σχολείο μεταξύ πόλεων και υπαίθρου στην Ελλάδα"), προσπάθησε να δείξει τους κοινωνικούς προσδιορισμούς του φαινομένου. Η διατριβή αυτή δημοσιεύτηκε στα ελληνικά με μικρές προσθήκες και τίτλο: "Η αvαπαραrωrή των κοινωνικών τάξεων μέσα από τους σχολικούς μηχανισμούς στην Ελλάδα" (εκδ. Γρηγόρη, 1982). Σε ένα αλλο βιβλίο του με τίτλο: "Κοινωνική αναπαραγωγή στο σχολείο - Θεωρία και εμπειρία" (Εκδ. Αρμός, 1991), ιχνηλατεί την πορεία και τις μεταμορφώσεις της έννοιας "αναπαραγωγή" από τον επιστημονικό χώρο της Βιολογίας -Γενετικής σ ' αυτόν της μαρξιστικής οικονομικής θεωρίας και από εκεί στην κοινωνιολογία και κοινωνιολογία της εκπαίδευσης. Με μια σειρά άρθρων του ερευνά συγκεκριμένες κοινωνιολογικές όψεις της ελληνικής εκπαίδευσης. Σήμερα, ο Θεόδωρος Μυλωνάς είναι ομότιμος καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών. 'Εχει μετάσχει με εισηγήσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος. Είναι έγγαμος και έχει δύο κόρες.

Γεννημένος στην Ιεράπετρα της Κρήτης, ο Γιάννης Πυργιωτάκης ανήκει στην πρώτη μεταπολεμική γενιά, που τράφηκε με τα βιώματα της πολυτάραχης και ποικιλότροπα στερημένης αυτής της περιόδου. Είναι καθηγητής της Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και διετέλεσε Αντιπρύτανης του ίδιου Πανεπιστημίου για δύο τριετίες. Στο πλούσιο ερευνητικό και συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται δέκα βιβλία και περί τις πενήντα αυτοτελείς μελέτες και μονογραφίες. Με πρόσκληση του Υπουργού Παιδείας του Γερμανικού κρατιδίου της Έσσης δίδαξε ως επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης και είναι τακτικός επιστημονικός συνεργάτης και μέλος της κεντρικής ερευνητικής ομάδας του Γερμανικού Ινστιτούτου για διεθνή Παιδαγωγική Έρευνα. Έχει προσκληθεί και έχει δώσει πολλές διαλέξεις σε διάφορα Πανεπιστήμια στη Γερμανία, την Αγγλία και την Ελβετία. Έχει λάβει μέρος σε πολλά διεθνή συνέδρια, είναι μέλος αρκετών διεθνών επιστημονικών εταιρειών και έχει διατελέσει πρόεδρος της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος.

Ο Γεράσιμος Σ. Κουστουράκης είναι επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης και της Σχολικής Γνώσης στο Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Πατρών. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης, της Σχολικής Γνώσης και των Παιδαγωγικών Πρακτικών, τη Συγκριτική Εκπαίδευση, την Κοινωνιολογική Προσέγγιση των νέων τεχνολογιών και της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά.

Η Ευαγγελία Καλεράντε είναι Λέκτορας Εκπαιδευτικής Πολιτικής, στο Πανεπιστήµιο της Δ. Μακεδονίας. Είναι απόφοιτος του Πολιτικού Τµήµατος της Νοµικής Σχολής Αθηνών, της Παιδαγωγικής Σχολής Αθηνών και της Σχολής Νηπιαγωγών. Έχει πραγµατοποιήσει Μεταπτυχιακές Σπουδές στην Κοινωνιολογία και το θέµα του διδακτορικού της είναι στον τοµέα της Εκπαιδευτικής Πολιτικής, στην εκτενή µελέτη της εκπαιδευτικής περιόδου 1936-1940. Ασχολείται µε ζητήµατα Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης και Πολιτικής Κοινωνιολογίας. Είναι µέλος Ελληνικών Επιστηµονικών Συλλόγων και αντίστοιχων Παγκοσµίων της ειδικότητάς της. Έχει εργαστεί σε ερευνητικές οµάδες για τη διερεύνηση ζητηµάτων αναφορικά µε την Εκπαιδευτική Πολιτική για τη µετανάστευση και την ισότητα. Την ενδιαφέρει η µελέτη της Ιστορίας της Εκπαιδευτικής Πολιτικής, µε αξιοποίηση αρχειακού υλικού και βιογραφικής ανάλυσης. Επικεντρώνεται στη σύνδεση πολιτικής, εκπαίδευσης και δοµηµένης κοινωνικής πραγµατικότητας. Μελέτες και άρθρα της έχουν δηµοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και επιστηµονικούς τόµους.

Η Ιωάννα Τσίγκανου είναι Διευθύντρια Ερευνών στο Ινστιτούτο Πολιτικής Κοινωνιολογίας του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών.

Η Βασιλική Καντζάρα γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια κωμόπολη κοντά στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών (Αθήνα) και κοινωνιολογία σε μεταπτυχιακό επίπεδο μάστερς στο London School of Economics and Political Science (Λονδίνο). Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης και πτυχιούχος εκπαιδευτικός κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ (Ολλανδία). Δίδαξε στα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης, όπως και σε Ολλανδικό λύκειο. Από το ακαδημαϊκό έτος 2002-03 διδάσκει το μάθημα της Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, όπου σήμερα ως μέλος του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού διδάσκει επίσης Κοινωνικές Ανισότητες και Θέματα της Κοινωνιολογίας της Γνώσης. Έχει συγγράψει πάνω σε θέματα κοινωνιολογίας, αλλά και σε ζητήματα, που άπτονται του ευρύτερου κοινωνικού ενδιαφέροντος και έχει δημοσιεύσει στην ελληνική, αγγλική και ολλανδική γλώσσα. Είναι επίσης μέλος επιστημονικών οργανώσεων και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ερευνητικού Δικτύου Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κοινωνιολόγων (ESA).

Ο Παναγιώτης Ι. Σταμάτης γεννήθηκε στη Ρόδο. Σπούδασε επιστήμες αγωγής στην Παιδαγωγική Ακαδημία Μυτιλήνης, στο Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου και στο Διδασκαλείο του, όπου ολοκλήρωσε το διετή κύκλο Μετεκπαίδευσης. Στο Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Έχει εκδώσει σε συνεργασία τρία βιβλία, δύο με θέμα τους λατρευτικούς τόπους στη Ρόδο και ένα με θέμα την ενημέρωση των γονέων, εστιάζοντας σε θέματα εκπαιδευτικού ενδιαφέροντος. Έχει εκδώσει δύο ακόμη βιβλία, το πρώτο με θέμα την ιστορία της Ρόδου για τους μαθητές του δημοτικού σχολείου, και το δεύτερο την ιστορία, τη λαογραφία και τα λεξιλογικά στοιχεία της Δαματριάς Ρόδου. Επίσης, έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων σε εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία για ιστορικά-λαογραφικά και αξιόλογα παιδαγωγικά θέματα. Για το συγγραφικό του έργο έχει τιμηθεί τόσο από φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όσο και από κοινωνικούς φορείς. Υπηρετεί από το 1989 στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ παράλληλα διδάσκει στο Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Η Ελένη Σιάνου- Κύργιου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές της στα Ιωάννινα. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Κλασικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Είναι, επίσης, πτυχιούχος του Τμήματος Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα από το Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων το 1991. Εργάστηκε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ως φιλόλογος καθηγήτρια, και το 1993 διορίστηκε λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σήμερα ίναι αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Η Νέλλη Ασκούνη γεννήθηκε στη Λακωνία το 1960. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης (Paris V), αρχικά στη Διδακτική της Ιστορίας και των Κοινωνικών Επιστημών και στη συνέχεια στην Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Κρήτης και Θεσσαλίας. Από το 1995 διδάσκει στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα κύρια ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν την εκπαίδευση μειονοτικών ομάδων, τις σύγχρονες όψεις των κοινωνικών ανισοτήτων στην εκπαίδευση και τις επαγγελματικές ταυτότητες και πρακτικές των εκπαιδευτικών.

Ο Θεόδωρος Ελευθεράκης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και από το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου. Το 2003 αναγορεύτηκε διδάκτορας του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είναι εκπαιδευτικός της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και Διευθυντής του 2ου Δωδεκαθέσιου Δημοτικού Σχολείου Ρεθύμνου από το 2003. Επίσης, από το 2003 διδάσκει στο Διδασκαλείο ΔΕ "Μαρία Αμαριώτου" του Παιδαγωγικού Τμήματος ΔΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στους εξής τομείς: Ιδεολογικά-φιλοσοφικά ρεύματα και πολιτικές θεωρίες, κοινωνιολογία, ιστορία και πολιτική της εκπαίδευσης, ειδικότερα: Σύγχρονα ιδεολογικά ρεύματα (εθνικισμός, παγκοσμιοποίηση κ.ά.), κοινωνιολογία και πολιτική της εκπαίδευσης στον 20ό αιώνα, πολιτική κοινωνικοποίηση και σχολείο, ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης και του γλωσσικού ζητήματος, κοινωνικοϊστορική εξέλιξη της αναπηρίας και της ειδικής αγωγής. Επίσης, δραστηριοποιείται σε ερευνητικά προγράμματα σχετικά με την οργάνωση της σχολικής και της μαθητικής κοινότητας, την κυκλοφοριακή αγωγή, τη συμβουλευτική γονέων και την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.

Ο Πολύκαρπος Καραμούζης γεννήθηκε το 1969 στην Αθήνα και ζει μόνιμα στη Χαλκίδα. Σπούδασε θεολογία, μεθοδολογία, ιστορία και θεωρία της επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στη θρησκειολογία και το 2004 αναγορεύτηκε διδάκτωρ κοινωνιολογίας της θρησκείας από το Πάντειο Πανεπιστήμιο Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών. Είναι μέλος της International Society for the Sociology. Είναι επίκουρος καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου και συνεργάτης καθηγητής του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, σε συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων, καθώς και αυτοτελή βιβλία, όπως: "Κριτική φιλοσοφία της θρησκείας" ("Επέκταση", 2005) και "Πολιτισμός και Διαθρησκειακή Αγωγή" ("Ελληνικά Γράμματα", 2007). Έχει διατελέσει ερευνητής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.

Ο Θεόδωρος Θάνος είναι Λέκτορας Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Ο Διονύσης Σ. Γουβιάς είναι κοινωνιολόγος της εκπαίδευσης, και λέκτορας στο ΤΕΠΑΕΣ του Πανεπιστημίου Αιγαίου με ειδίκευση στην εκπαιδευτική πολιτική. Έχει εξαετή διδακτική εμπειρία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο) και συνολική δεκαετή εκπαιδευτική εμπειρία (συμπεριλαμβανομένης και διδασκαλίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση). Έως σήμερα, έχει συμμετάσχει (ως απλός συνεργάτης, επιστημονικός συνεργάτης, ή σχεδιαστής & επιστημονικώς υπεύθυνος) σε 6 ερευνητικά προγράμματα, εκπαιδευτικού ή ευρύτερου κοινωνιολογικού χαρακτήρα. Το ερευνητικό και συγγραφικό του έργο, μέρος του οποίου έχει δημοσιευτεί σε διεθνή περιοδικά με κριτές ή/και παρουσιαστεί σε εθνικά και διεθνή συνέδρια, εστιάζεται (κυρίως) σε θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής, σχέσης εκπαίδευσης & αγοράς εργασίας, εκπαίδευσης & νέων τεχνολογιών και ανισοτήτων στην εκπαίδευση, καθώς και στην έμφυλη διάσταση της εκπαίδευσης. Επίσης, αρθρογραφεί τακτικά σε εκπαιδευτικά περιοδικά για διάφορα ζητήματα εκπαιδευτικής επικαιρότητας. Έχει επιβλέψει μέχρι σήμερα συνολικά 7 διπλωματικές εργασίες σε μεταπτυχιακό επίπεδο, ενώ έχει συμμετάσχει σε πολλές τριμελείς επιτροπές αξιολόγησης διπλωματικών εργασιών. Υπήρξε μέλος της συγκλήτου Πανεπιστημίου Αιγαίου (2006-07), ως εκπρόσωπος των λεκτόρων, και μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Αιγαίου. Δραστηριοποιείται σε επιστημονικές & επαγγελματικές ενώσεις, καθώς και σε διάφορες ΜΚΟ.

Ο Παναγιώτης Γιαβρίμης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Ακαδημία Μυτιλήνης. Διορίστηκε ως δάσκαλος το 1987. Φοίτησε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης και ειδικεύτηκε στην "Παιδαγωγική και διδακτική προσώπων με μέτριες και σοβαρές δυσκολίες στη μάθηση". Είναι απόφοιτος του μεταπτυχιακού προγράμματος της Σχολικής Ψυχολογίας του Τμήματος Φ.Π.Ψ. του ΕΚΠΑ και του μεταπτυχιακού προγράμματος του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου με τίτλο: "Εφαρμοσμένη έρευνα στην ανάπτυξη καινοτόμων τοπικών και περιφερειακών πολιτικών και την κοινωνική συνοχή". Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ, την οποία και ολοκλήρωσε το 2002. Από το 1997 μέχρι και σήμερα συμμετέχει ενεργά σε επιμορφωτικές, παρεμβατικές και ερευνητικές δραστηριότητες (σεμινάρια επιμόρφωσης εκπαιδευτικών, πρόγραμμα συμβουλευτικής υποστήριξης σε σχολεία σεισμόπληκτων περιοχών, προγράμματα πρωτογενούς πρόληψης ψυχικής υγείας σε σχολεία, κατασκευή του "Αθηνά Τεστ" κ.ά). Ο Παναγιώτης Γιαβρίμης έχει εκδώσει τα βιβλία: "Στάσεις και αντιλήψεις για τα ΑμεΑ", "Δυσκολίες στη μάθηση: εννοιολογική αποσαφήνιση - αντιμετώπιση", "Ειδική Αγωγή, Επαγγελματικός Προσανατολισμός των ΑμEΑ και αποσυλοποίηση" (με συν.), "Θέματα Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης" (με συν.) και "Κοινωνική και Συναισθηματική Αγωγή στο Σχολείο: Πρόγραμμα Κοινωνικής και Συναισθηματικής Αγωγής στο Σχολείο. Θεματικές ενότητες: Επικοινωνία, Αυτοαντίληψη, Συναισθήματα" (με συν.). Έχει, επίσης, δημοσιεύσει μελέτες και εργασίες σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις εργασιών σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Από το 2003 έως το 2009 διετέλεσε Σχολικός Σύμβουλος, Υποδ/ντής του Π.Ε.Κ. Μυτιλήνης, Προϊστάμενος Παιδαγωγικής Επιστημονικής Καθοδήγησης στην Περιφέρεια του Β. Αιγαίου, Υπ. Σχολών Γονέων στο Ν. Λέσβου και δίδαξε βάσει του ΠΔ 407/80 στο Παν/μιο Αιγαίου. Τον Μάιο του 2009 διορίστηκε Λέκτορας στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου με γνωστικό αντικείμενο "Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης".

Ο Εμ. Φωκίτης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Ε.Μ.Π.

Η Άννα Τσατσαρώνη είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Σπούδασε Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης στο Institute of Education, University of London (Μsc, 1995, Ph.D. 1991). Απέκτησε διδακτική και ερευνητική εμπειρία εργαζόμενη σε διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Μ. Βρετανίας και διατηρώντας τις συνεργασίες της με αυτά (Institute of Education, East London, South Bank, Surrey, King's College). Στην Ελλάδα εργάστηκε στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Πατρών. Το ερευνητικό της έργο εντάσσεται στην κοινωνιολογία των εκπαιδευτικών γνώσεων, εστιάζοντας στις διαδικασίες αναπλαισίωσης και στον μετασχηματισμό των γνώσεων κατά τη μεταφορά τους σε διαφορετικά γνωστικά και κοινωνικοπολιτικά πλαίσια. Πιο πρόσφατα ενδιαφέρεται να εμβαθύνει στην έννοια της παιδαγωγικής ταυτότητας, ιδιαίτερα στο διεθνοποιημένο περιβάλλον χάραξης εκπαιδευτικής πολιτικής. Το συγγραφικό της έργο περιλαμβάνει περισσότερες από 80 δημοσιεύσεις, οι 44 εκ των οποίων είναι διεθνείς.

Ο Γιάννης Πεχτελίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Από το 2006 διδάσκει στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στις κοινωνιολογικές σπουδές γύρω από την εκπαίδευση, την παιδική ηλικία και τη νεότητα, τη θεωρία και ανάλυση λόγου, καθώς και την εθνογραφία. Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο Κυριαρχία και Αντίσταση. Μεταδομιστικές αναλύσεις της Εκπαίδευσης.

Η Άννα Ασημάκη είναι Λέκτορας Κοινωνιολογίας της Ελληνικής Εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στην Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης του Σχολείου και των Παιδαγωγικών Πρακτικών, την Κοινωνιολογική Διάσταση της θέσμισης, ανάπτυξης και εξέλιξης της εκπαίδευσης των γυναικών στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς, τον Κοινωνικό και Εκπαιδευτικό Αποκλεισμό ευπαθών κοινωνικών κατηγοριών.

Η Χρύση Βιτσιλάκη είναι αν. καθηγήτρια στο τμήμα επιστημών της προσχολικής αγωγής και του εκπαιδευτικού σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου, διευθύντρια μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών "Φύλο και Νέα Εκπαιδευτικά και Εργασιακά Περιβάλλοντα στην Κοινωνία της Πληροφορίας" του ίδιου Πανεπιστημίου, καθώς και επιστημονική υπεύθυνη του προπτυχιακού προγράμματος σπουδών φύλου. Έχει διατελέσει κοσμήτορας της σχολής ανθρωπιστικών επιστημών και σήμερα είναι αντιπρύτανης οικονομικού προγραμματισμού και ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στο χώρο της κοινωνικοποίησης, με έμφαση στην διαμόρφωση του ρόλου του φύλου στις νέες κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες. Έχει δημοσιεύσει πολλές εργασίες σχετικές με την κοινωνικοποίηση παιδιών και εφήβων, το θεσμό του ολοήμερου σχολείου, τις σπουδές φύλου και τις διάφορες διαστάσεις της παιδαγωγικής πράξης σήμερα.

Ο Διονύσης Σ. Γουβιάς είναι κοινωνιολόγος της εκπαίδευσης, και λέκτορας στο ΤΕΠΑΕΣ του Πανεπιστημίου Αιγαίου με ειδίκευση στην εκπαιδευτική πολιτική. Έχει εξαετή διδακτική εμπειρία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο) και συνολική δεκαετή εκπαιδευτική εμπειρία (συμπεριλαμβανομένης και διδασκαλίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση). Έως σήμερα, έχει συμμετάσχει (ως απλός συνεργάτης, επιστημονικός συνεργάτης, ή σχεδιαστής & επιστημονικώς υπεύθυνος) σε 6 ερευνητικά προγράμματα, εκπαιδευτικού ή ευρύτερου κοινωνιολογικού χαρακτήρα. Το ερευνητικό και συγγραφικό του έργο, μέρος του οποίου έχει δημοσιευτεί σε διεθνή περιοδικά με κριτές ή/και παρουσιαστεί σε εθνικά και διεθνή συνέδρια, εστιάζεται (κυρίως) σε θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής, σχέσης εκπαίδευσης & αγοράς εργασίας, εκπαίδευσης & νέων τεχνολογιών και ανισοτήτων στην εκπαίδευση, καθώς και στην έμφυλη διάσταση της εκπαίδευσης. Επίσης, αρθρογραφεί τακτικά σε εκπαιδευτικά περιοδικά για διάφορα ζητήματα εκπαιδευτικής επικαιρότητας. Έχει επιβλέψει μέχρι σήμερα συνολικά 7 διπλωματικές εργασίες σε μεταπτυχιακό επίπεδο, ενώ έχει συμμετάσχει σε πολλές τριμελείς επιτροπές αξιολόγησης διπλωματικών εργασιών. Υπήρξε μέλος της συγκλήτου Πανεπιστημίου Αιγαίου (2006-07), ως εκπρόσωπος των λεκτόρων, και μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Αιγαίου. Δραστηριοποιείται σε επιστημονικές & επαγγελματικές ενώσεις, καθώς και σε διάφορες ΜΚΟ.

Η Χρύση Βιτσιλάκη είναι αν. καθηγήτρια στο τμήμα επιστημών της προσχολικής αγωγής και του εκπαιδευτικού σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου, διευθύντρια μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών "Φύλο και Νέα Εκπαιδευτικά και Εργασιακά Περιβάλλοντα στην Κοινωνία της Πληροφορίας" του ίδιου Πανεπιστημίου, καθώς και επιστημονική υπεύθυνη του προπτυχιακού προγράμματος σπουδών φύλου. Έχει διατελέσει κοσμήτορας της σχολής ανθρωπιστικών επιστημών και σήμερα είναι αντιπρύτανης οικονομικού προγραμματισμού και ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στο χώρο της κοινωνικοποίησης, με έμφαση στην διαμόρφωση του ρόλου του φύλου στις νέες κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες. Έχει δημοσιεύσει πολλές εργασίες σχετικές με την κοινωνικοποίηση παιδιών και εφήβων, το θεσμό του ολοήμερου σχολείου, τις σπουδές φύλου και τις διάφορες διαστάσεις της παιδαγωγικής πράξης σήμερα.