Ο ελληνικός λαός βιώνει µία απίθανη κατάσταση: Απειλείται από µία «σύµµαχο» χώρα, την Τουρκία, µολύνεται απ’ τον κινεζοϊό της πανδηµίας και καταστέλλεται απ’ την κυβέρνησή του άνευ λοιµοκαθαρτηρίου αποτελέσµατος.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν αξιώνει παράδοση της ελληνικής υφαλοκρηπίδος και της ΑΟΖ, αφοπλισµό 23 νήσων του βορείου Αιγαίου που ανήκουν στην Ελλάδα, αυτονόµηση της ?υτικής Θράκης, εξάπλωση των µουσουλµανικών τεµενών στην Αττική και συγκυριαρχία του Αιγαίου. Ο ίδιος µεταβάλλει την Τουρκία σε «ισλαµική δηµοκρατία» αφού µετέτρεψε την Αγια-Σοφιά σε τέµενος. Επιχειρεί αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, «φιλλανδοποίση» της Ελλάδος και διχοτόµηση της κατεχοµένης Κύπρου. ?ιακόσια χρόνια µετά την Ελληνική Επανάσταση, που σήµανε την απαρχή καταλύσεως της οθωµανικής αυτοκρατορίας, ο Ερντογάν επιδιώκει την ανασύστασή της. Πλανόµενος από τις θλιβερές συσχετίσεις γεγονότων, υποτιµά την αείποτε αιτιώδη συνάφεια της Παλιγγενεσίας µε την Αντοχή κι Αντίσταση των Ελλήνων, που έχουν πάλι φίλους τη Γαλλία και την Αµερική. Όπως και το 1821.

Σε 80 κεφάλαια και µερικά δοκίµια, ο Κώστας Κόλµερ εξηγεί ότι στον ακήρυκτο πόλεµο της Τουρκίας κατά της Ελλάδος «τα πράγµατα τον δείχνουν φανερά που οι Έλληνες θα βγούνε νικηταί» (Κ.Π. Καβάφη, «Ο ?ηµάρατος»).

Στο αβέβαιο διεθνές περιβάλλον της πανδηµίας του κινεζοϊού, που έχει εξαντλήσει τα αντανακλαστικά της διεθνούς κοινότητος, η ταραχοποιός δράση της Τουρκίας µπορεί εύκολα να ξεφύγει του ελέγχου. Ιδίως εάν συνεχισθεί η οικονοµική επιδείνωση που παρατηρείται στη γείτονα κοινωνία.

Το έτος 2021 θα αποτελέσει «κεφαλόσκαλο» (stepping stone) στις γεωπολιτικές εξελίξεις, όχι µόνο στη νοτιοανατολική Ευρώπη αλλά και πέραν αυτής, στην Εγγύς Ανατολή, βόρειο Αφρική και –γιατί όχι;– για την τύχη του ΝΑΤΟ και την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διακύβευση είναι µεγάλη και το µέρος που επωµίζεται η Ελλάς δυσβάσταχτο. Εν τούτοις οι ευκαιρίες για τον Ελληνισµό δεν εξέλιπαν µέσα στο ρευστό περιβάλλον των ποικίλων αναστοχασµών της Γεωπολιτικής. Χρειάζεται ετοιµότης και επαγρύπνησις για την αξιοποίησή των υπέρ της προστασίας.