ΚΑΠΟΥ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΚΙΕΣ (2000)
"Όλη αυτή, η άθλια ιστορία, μου άφησε μια πικρή γεύση. Ανέπνεα, μέσα σε μια ατμόσφαιρα μίσους, εκδίκησης και διαφθοράς... Από εκείνη τη μέρα, αυτός ήταν ο κόσμος μου. Μια ζούγκλα, όπου ο πιο δυνατός, επιβιώνει... Όπου οι άνθρωποι, φέρονται σαν ζώα. Διάλεξα, το σκοτεινό μονοπάτι της ζωής... Και ακόμα το διασχίζω."
ΑΡΚΤΙΚΟ ΕΘΝΟΣ (2003)
"Τα πράγματα, έχουν αλλάξει πολύ, εδώ γύρω. Αυτή η γειτονιά, ήταν ένα όνειρο, όταν τη φτιάξαμε. Πιστέψαμε πως επιτέλους, θα απολαύσουμε μια ζωή γεμάτη αφθονία, μετά από τον πόλεμο. Κάναμε λάθος όμως... Το κλείσιμο του εργοστασίου αεροσκαφών, έφερε ανεργία και έγκλημα. Η γειτονιά, σιγά σιγά, υποβαθμίστηκε, σ' αυτό που είναι σήμερα... Το όνειρο, διαδέχτηκε ο εφιάλτης."
ΚΟΚΚΙΝΗ ΨΥΧΗ (2005)
"Βλέπεις, αυτό το μπλε ψάρι εκεί περά; Είναι αξιόλογος κυνηγός. Τρέφεται, κυρίως, με αυτά τα ψαράκια που το περιτριγυρίζουν... Όταν νιώσει όμως, πως ο κύκλος του κλείνει, πλησιάζει ένα σμήνος από εκείνα τα ψαράκια και αφήνεται να το καταβροχθίσουν... Ίσως, αυτός είναι ο τρόπος του, για να ζητήσει συγχώρεση και να ξεπληρώσει τα χρέη του. Η φύση, είναι σοφή. Τελειώνει μια ζωή, επιτρέποντας έτσι, να συνεχιστούν άλλες."
ΜΙΑ ΣΙΩΠΗΛΗ ΚΟΛΑΣΗ (2010)
"Το παραδέχομαι, οι άλλοι, μπορούν να σου κάνουν τη ζωή, κόλαση. Αλλά μπορεί και να γίνουν, το άλλο σου μισό στον παράδεισο. Για μένα, η κόλαση σημαίνει το απόλυτο κενό. Ένας τόπος χωρίς φίλους, χωρίς μουσική, χωρίς λέξεις που εξάπτουν τη φαντασία ή ομορφιά που διεγείρει τις αισθήσεις."
ΑΜΑΡΙΛΟ (2013)
"Κόψε, τώρα αμέσως, τις μπούρδες, μικρέ! Μελαγχόλησε, όσο γουστάρεις, αλλά σταμάτα να θες να παρασύρεις και τον υπόλοιπο κόσμο μαζί σου! Η μόνη αληθινή τραγωδία, είναι πως επέλεξες, έναν αργό, ηλίθιο θάνατο, ενώ έχεις όλη σου, την καταραμένη ζωή μπροστά σου... Κάνε ό,τι στο διάολο θέλεις, εγώ όμως, θέλω να ζήσω! Με πιάνεις; Να ζήσω και να γελάω, να παίζω και να χορεύω... Οτιδήποτε πέρα απ' το να βουλιάζω στη μιζέρια μου, σαν από αισθητική επιλογή!"