Ο Νικόλας Άσιμος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 20 Αυγούστου του 1949 από γονείς Κοζανίτες. Μικρός υπήρξε αρκετά φιλομαθής. Το 1967 γράφεται στην Φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ.. Τα χρόνια της φοιτητικής του ζωής ασχολήθηκε ενεργά με το θέατρο, ενώ παράλληλα έγραφε τραγούδια και τραγουδούσε σε μπουάτ. Συχνά είχε προβλήματα με την αστυνομία, αφού βρισκόμαστε στην περίοδο της Χούντας και της λογοκρισίας που αυτή επέβαλε. Το 1973 φεύγει από τη Θεσσαλονίκη και πηγαίνει στην Αθήνα. Συνεχίζει να ασχολείται με το θέατρο και τελειώνει μια ιδιωτική σχολή Δραματικής Τέχνης. Γράφει τραγούδια τα οποία δε δισκογραφεί επίσημα, αλλά τα γράφει μόνος του σε κασέτες τις οποίες πουλάει σε διάφορους δρόμους της Αθήνας. Δίνει ακόμα μουσικές παραστάσεις σε μπουάτ της Πλάκας, και συνεργάζεται με καλλιτέχνες όπως ο Γιάννης Ζουγανέλλης, ο Σάκης Μπουλάς, ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας και η Κατερίνα Γώγου. Το 1976 απέκτησε μία κόρη από την σχέση του με την Λίλιαν Χαριτάκη. Η πρώτη του συμμετοχή στη δισκογραφία ήταν το 1974 με το single "Ρωμιός- Μηχανισμός". Το 1977 φυλακίστηκε προσωρινά μαζί με άλλους 5 εκδότες και συγγραφείς. Αποφυλακίστηκαν και οι 5 μετά από πρωτοβουλία του Διονύση Σαββόπουλου. Το 1978 κατατάχτηκε στον στρατό. Ωστόσο δεν υπηρέτησε, αλλά πήρε απαλλαγή στράτευσης για ψυχολογικούς λόγους (έπασχε απο ένα είδος σχιζοφρένειας). Την περίοδο 1980 - 1981 έγραψε το βιβλίο του "Αναζητώντας Κροκάνθρωπους" το οποίο δεν εκδόθηκε επίσημα, αλλά κυκλοφόρησε από τον ίδιο σε φωτοτυπημένα αντίγραφα. Τα τελευταία χρόνια, και μετά τον θανάτό του, το βιβλίο αυτό έχει κυκλοφορήσει και από εκδοτικό οίκο. Το 1982 κυκλοφόρησε το πρώτο του δίσκο μακράς διάρκειας με τίτλο "Ο ΞΑΝΑΠΕΣ". Μελοποίησε το "Ουλαλούμ" του Γιάννη Σκαρίμπα. Το 1987 κατηγορήθηκε για το βιασμό μίας κοπέλας και οδηγήθηκε για λίγο στο ψυχιατρείο. Το γεγονός αυτό είχε σημαντικές συνέπειες στη ψυχολογία του και στις 17 Μαρτίου του 1988 κρεμάστηκε στο σπίτι του.

Ο Σωτήρης Παστάκας γεννήθηκε στη Λάρισα, στις 13 Δεκεμβρίου 1954. Σπούδασε ιατρική στη Ρώμη και ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική στο ΨΝΑ (Δαφνί). Από το 1985 εργάζεται ως ψυχίατρος στην Αθήνα. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της "Εταιρείας Έρευνας της Συμπεριφοράς" και το 1996 εξελέγη αναπληρωματικό μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου στον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών. Το 1981 δημοσίευσε για πρώτη φορά τέσσερα ποιήματα στο λογοτεχνικό περιοδικό "Το Δέντρο" (τεύχ. 20, Απρίλιος 1981), του οποίου υπήρξε τακτικός συνεργάτης μέχρι το 1987. Από το 1988 είναι τακτικός συνεργάτης του λογοτεχνικού περιοδικού "Πλανόδιον". Έχει δημοσιεύσει επίσης συνεργασίες στα περιοδικά "Τετράδια Ψυχιατρικής", "Ο κόσμος του βιβλίου", "Το παραμιλητό", "Σπαρμός", "Ποίηση", "Μανδραγόρας", "Νέα Εστία" καθώς και στο ηλεκτρονικό περιοδικό "Μεταθέσεις". Το 1994 εξελέγη μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Τον Ιούνιο 2001 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην ίδρυση της "Παγκόσμιας Ποιητικής Ακαδημίας" (World Poetry Academy), στην πόλη της Βερόνας, υπό την αιγίδα της Ουνέσκο. Τον Σεπτέμβριο 2001 έτυχε φιλοξενίας στο Hawthornden Castle, Inernational Retreat for Writers, κοντά στο Εδιμβούργο. To 2002 δημιούργησε, και έκτοτε διευθύνει, τη διαδικτυακή επιθεώρηση ποιητικής τέχνης www.poiein.gr.