Ο Φιντέλ (ή Φιδέλ) Κάστρο, πλήρες όνομα Φιντέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρους (Fidel Alejandro Castro Ruz), γεννήθηκε στο Μπιράν της Κούβας στις 13 Αυγούστου 1926. Ο Φιντέλ Κάστρο σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας και για κάποιο χρονικό διάστημα άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Από φοιτητής ακόμα αναμείχτηκε στα επαναστατικά κινήματα εναντίον της δικτατορίας του Μπατίστα. Στην εξέγερση του Σαντιάγκο (26 Ιουλίου 1953) ήταν από τους αρχηγούς στην επίθεση κατά των στρατιωτικών καταυλισμών, συνελήφθη όμως και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 15 ετών. Το 1955 αμνηστεύτηκε και κατέφυγε στις ΗΠΑ. Εκεί προσπάθησε να μυήσει στην επανάσταση τους εξόριστους Κουβανούς. Η αμερικάνικη κυβέρνηση όμως αντέδρασε κι έτσι ο Κάστρο διέφυγε στο Μεξικό. Από κει, με λίγους άντρες, αποβιβάστηκε στην Κούβα (2 Δεκεμβρίου 1956) και ανέβηκε στα βουνά. Το επαναστατικό κίνημα πήρε μεγάλες διαστάσεις και οι αντάρτες, μετά από πολλές επιτυχίες, κατέλαβαν την 1η Ιανουαρίου 1959 την πρωτεύουσα Αβάνα. Ο Μπατίστα απέδρασε από την Κούβα και πρωθυπουργός ανέλαβε ο Φιντέλ Κάστρο (1959), αξίωμα το οποίο διατήρησε ως το 1976. Το 1965 έγινε γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας και το 1976 συγκέντρωσε στο πρόσωπό του τα αξιώματα του προέδρου του κράτους και του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων. Το 1991 επανεκλέχτηκε γενικός γραμματέας του κόμματος και το 1993, 1998 και 2003 το Συμβούλιο των Αντιπροσώπων ανανέωσε για πέντε χρόνια την προεδρική του θητεία. Αναδείχτηκε σε ηγετική μορφή του Τρίτου Κόσμου και ανέπτυξε τους δεσμούς της χώρας του τόσο με αφρικανικές όσο και με ασιατικές χώρες. Το 1975 έστειλε στρατεύματα στην Αγκόλα στο πλευρό του Λαϊκού Κινήματος για την Απελευθέρωση της Αγκόλας και το 1978 στην Αιθιοπία για την αντιμετώπιση της εισβολής της Σομαλίας. Το γεγονός αυτό, καθώς και η βοήθεια που πρόσφερε στους Σαντινίστας της Νικαράγουας το 1979, επιδείνωσε ακόμη περισσότερο τις σχέσεις του με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1991 η ανατροπή των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού και η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης σήμαναν την απαρχή μεγάλων οικονομικών δυσκολιών για την Κούβα και ο Κάστρο αναγκάστηκε να κάνει ορισμένα ανοίγματα προς την κατεύθυνση της φιλελευθεροποίησης της κουβανικής οικονομίας. Τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Λένιν (1961) και το χρυσό μετάλλιο Ζολιό-Κιουρί για την ειρήνη το 1972. Συνέγραψε πολιτικά έργα, τα νεότερα από τα οποία είναι "Οκτωβριανή Επανάσταση" και η "Επανάσταση της Κούβας" (1978), "Φιντέλ" (1987). Ο ηγέτης της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, υποβλήθηκε σε εγχείρηση στο έντερο στις 31 Ιουλίου 2006 και μεταβίβασε προσωρινά την εξουσία στον αδελφό του, Ραούλ Κάστρο. Στις 19 Φεβρουαρίου του 2008, έπειτα από μισό αιώνα στο τιμόνι της Κούβας, ο Κάστρο ανακοίνωσε την οριστική παραίτησή του.

Ο Δηµήτρης Καλτσώνης (www.kaltsonis.blogspot.com) γεννήθηκε το 1967 στον Πειραιά. Το 1996 αναγορεύτηκε διδάκτορας της Νομικής Σχολής Αθηνών στην κοινωνιολογία του δικαίου. Είναι επίκουρος καθηγητής θεωρίας κράτους και δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήµιο. Διδάσκει στο Τµήµα Πολιτικής Επιστήµης και Ιστορίας, στο µεταπτυχιακό του Γενικού Τµήµατος Δικαίου και στο µεταπτυχιακό του Τµήµατος Δηµόσιας Διοίκησης του Παντείου. Διευθύνει το Σεµινάριο Κράτος και δίκαιο στον 21ο αιώνα (www.kratoskaidikaio.blogspot.com). Είναι μέλος της συντονιστικής επιτροπής της Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις Λαϊκές Ελευθερίες καθώς και της Γραμματείας της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη. Έχει δηµοσιεύσει διάφορα άρθρα και τις ακόλουθες µονογραφίες: - "Η κυβέρνηση της "Λαϊκής Ενότητας" στη Χιλή 1970-1973", ηλεκτρονική έκδοση, Εργατικός Αγώνας, 2012 - "Το δίληµµα της Μπολιβαριανής Δηµοκρατίας - Κράτος και δίκαιο στη Βενεζουέλα του Ούγκο Τσάβες", Ξιφαράς, 2010 - "Ελληνική Συνταγµατική Ιστορία, τ. Ι, 1821-1940", Ξιφαράς, 2009 - "Ελληνική Συνταγµατική Ιστορία, τ. ΙΙ, 1941-2001", Ξιφαράς, 2010 - "Δίκαιο - κοινωνία - τάξεις", Σύγχρονη Εποχή, 2005 - "Το δικαστήριο από την πρωτόγονη κοινωνία στην αταξική", Σύγχρονη Εποχή, 2002 - "Κράτος και ανενέργεια του νόµου", Αντ. Σάκκουλας, 1998 - "Τo Σύvταγµα στη λεvιvιστική σκέψη", Σύγχρovη Επoχή, 1997.