Άντον Τσέχοφ (1860 - 1904): Ο Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ ήταν Ρώσος συγγραφέας πολλών διηγημάτων, θεατρικών έργων και μυθιστορημάτων. Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1860 στην κωμόπολη Ταγκανρόγκ, στη νότια Ρωσία. Ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς του και μεγάλωσε σε πολύ αυστηρό και θρησκευτικό περιβάλλον. Ο Τσέχωφ από την 6η τάξη του γυμνασίου αναγκάστηκε μόνος του να βγάζει το ψωμί του παραδίδοντας μαθήματα κατ' οίκον. Το 1879 μπαίνει στο ιατρικό τμήμα του πανεπιστημίου της Μόσχας, το οποίο τελείωσε το 1884. Από τον καιρό της σπουδής του στο γυμνάσιο, ο Τσέχωφ άρχισε να γράφει χιουμοριστικές σκηνές, αφηγήσεις, μονόπρακτα. Από το 1880 τα έργα του αρχίζουν να δημοσιεύονται στα περιοδικά "Ξυπνητήρι", "Θεατής", "Μόσχα", "Φως και σκιά", "Θραύσματα" κ.ά. με το ψευδώνυμο Αντόσια Τσεχοντέ. Το 1884 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο διηγημάτων "Τα παραμύθια της Μελπομένης". Το 1884-85 γράφει την ιατρική του διατριβή που δεν τελείωσε, εξαιτίας των ασχολιών του. Ως γιατρός βοηθούσε τους ανήμπορους και παρείχε τις ιατρικές υπηρεσίες του δωρεάν. Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του είναι: "Ο γλάρος", "Ο θείος Βάνιας", "Οι τρεις αδελφές", "Ο βυσσινόκηπος", "Στέππα" κ.ά. Πέθανε το 1904.

Ο Λυκούργος Καλλέργης (Κρήτη 1914 - Αθήνα 2011) ήταν ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής, συνδικαλιστής, δάσκαλος δραματικής τέχνης, βουλευτής. Γεννήθηκε στο Χουμέρι Μυλοποτάμου Κρήτης. Γιος του δημοσιογράφου, σοσιαλιστή ηγέτη Σταύρου Καλλέργη. Βγήκε στο θέατρο με τη Λαϊκή Σκηνή του Καρόλου Κουν με πρώτο ρόλο τον Πανάρετο στην "Ερωφίλη" του Χορτάτζη. Πήρε μέρος σε άπειρα έργα, δράματα και κωμωδίες, σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ιδρυτικό μέλος και πρωταγωνιστής του "Θεάτρου Τέχνης" του Κάρολου Κουν 1942-1952. Πρωταγωνιστής σε διάφρους θιάσους του ελεύθερου θεάτρου στην Αθήνα, επαρχία, εξωτερικό. Διετέλεσε πρωταγωνιστικό στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου. Ερμήνευσε εξέχοντες ρόλους σε πολλά θεατρικά έργα τέχνης του ελληνικού και διεθνούς δραματολογίου: (αρχαία τραγωδία, Σαίξπηρ, Ίψεν, Τσέχωφ, Στρίντμπεργκ, Πιραντέλλο, Γκόγκολ, Γκόρκι, Ο' Νηλ, Πρίσλεϊ, Ντύρρενματ κ.α.). Πρωταγωνιστής στον ελληνικό κινηματογράφο, ραδιόφωνο, τηλεόραση. Σκηνοθέτης θεάτρου, ραδιοφώνου, τηλεόρασης. Μεταφραστής θεατρικών έργων. Καθηγητής Δραματικής Σχολής Εθνικού Θεάτρου και άλλων Σχολών. Μέλος της Ε.Ε.Θ.Σ. (Εταιρία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων). Γενικός Γραμματέας του Σ.Ε.Η. (Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών) 1956-1966 και ένα διάστημα Πρόεδρος. Για 5 χρόνια Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος-Ακροάματος (ΠΟΘΑ) και Αντιπρόεδρος του Ταμείου Συντάξεων Ηθοποιών. Το Νοέμβρη του 1977 εξελέγη βουλευτής του Κ.Κ.Ε. στην Α΄ Περ. Αθηνών, για μια τετραετία. Δημοσίευσε άρθρα καλλιτεχνικού και πολιτικού περιεχομένου σε εφημερίδες και περιοδικά. Εκδόσεις μεταφράσεών του: Από τις Εκδόσεις "Γκόνη", 4 μεγάλα έργα του Τσέχωφ και ένα μονόπρακτο, σε ένα τόμο, 1962. Από τις εκδόσεις "Δωδώνη", σε επανέκδοση τα 5 θεατρικά έργα του Τσέχωφ και 3 μονόπρακτα, σε 2 τόμους 1986. Επίσης από τη "Δωδώνη" εκδόθηκαν τα έργα: "Εμείς και ο χρόνος", του Πρίσλεϋ 1972, τα "Παντρολογήματα" του Γκόγκολ 1976, οι "Μικροαστοί" του Γκόρκι 1989, το μονόπρακτο "Ροζαλίντα" του Μπάρρυ 1998. Οι μεταφράσεις αυτές παίχθηκαν από πολλά θέατρα και το Εθνικό, καταξιώθηκαν, διδάσκονται στις Δραματικές Σχολές. Το 1995 από τη "Δωδώνη" εκδόθηκε το βιβλίο του, θεωρητικού περιεχομένου, "Συγκομιδή ιδεών αγαθών". Το 2000 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Σταύρος Καλλέργης: Το Διεθνές Σοσιαλεργατικό Κίνημα από τον 19ο αιώνα και ο 'υπαρκτός' σοσιαλισμός" (εκδ. "Προσκήνιο") ενώ το 2007 εξέδωσε το βιβλίο "Λυκούργος Καλλέργης, στο διάβα του πολυτάραχου 20ού αιώνα: Βίου, τέχνης, πολιτικής, πολιτισμού: Κριτική ανιστόρηση" (εκδ. "Λιβάνη"). Πέθανε στις 27 Αυγούστου 2011 σε ηλικία 97 ετών έπειτα από νοσηλεία στην εντατική πτέρυγα του νοσοκομείου "Γ. Γεννηματάς".