Στις αρχές του 1918, όταν μαίνεται ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος και ο Εθνικός Διχασμός μεταξύ βασιλικών και βενιζελικών είναι στην κορύφωσή του, δύο γερμανικά υποβρύχια διασχίζουν την Αδριατική με διαφορά είκοσι ημερών και αποβιβάζουν μυστικά στις ακτές της Μεσσηνίας από δύο Έλληνες αξιωματικούς το καθένα. Αποστολή τους είναι να διαβιβάσουν οδηγίες του εξόριστου τότε στην Ελβετία βασιλιά Κωνσταντίνου προς τον γιο του Αλέξανδρο που βασιλεύει στην Αθήνα, την εποχή που κυβερνά ο Βενιζέλος. Η τύχη των δύο πρώτων είναι γνωστή: άμεση σύλληψη, δίκη, καταδίκη για κατασκοπεία και τουφεκισμός. Η τύχη των άλλων δύο –που κρύφτηκαν σε αχυρώνα μεσσηνιακού χωριού για τριάντα δύο μήνες μέχρι την πτώση του Βενιζέλου τον Νοέμβριο του 1920– αποκαλύπτεται εδώ με τη δημοσίευση των χειρογράφων τα οποία είχαν συντάξει οι ίδιοι οι αξιωματικοί. Τα χειρόγραφα προέρχονται από το οικογενειακό αρχείο του συγγραφέα, ο οποίος και τα φέρνει στο φως.

Το βιβλίο, που εκδίδεται με αφορμή τη συμπλήρωση εκατονταετίας από τα γεγονότα του 1915–1920, αναδεικνύει το εμφύλιο μίσος, το φόβο και τα αδιέξοδα που χαρακτήριζαν τους καιρούς εκείνους.