Ένας πενηντάχρονος πατέρας , ο Μπρένο Αλτσχάιμερ, παρατηρεί, προβληματίζεται και σχολιάζει με κωμικό τρόπο την απάθεια τού δεκαοκτάχρονου γιου του και εν γένει των σημερινών νέων, χωρίς ωστόσο να γίνεται επικριτικός ή δογματικός.

Όταν οι άλλοι είναι ξύπνιοι, εκείνοι κοιμούνται, κι όταν οι άλλοι δουλεύουν, εκείνοι ζουν και αναπνέουν μέσα από το κινητό ή το τάμπλετ. Είναι οι αραχτοί, οι έφηβοι του σήμερα, αυτή η «φυλή» που αντικρίζει τον κόσμο οριζοντιωμένη. Ο Michele Serra καταδύεται στον μυστηριώδη, άγνωστο κόσμο των νέων με αφορμή τη φαινομενικά αδρανή στάση ζωής του δεκαοκτάχρονου γιου του, και με τον διεισδυτικό, δυναμικό του λόγο σκιαγραφεί μοναδικά το πορτρέτο μιας ολόκληρης γενιάς.

Ένα κωμικό μυθιστόρημα, μια ιστορία οργής, αγάπης και μελαγχολίας, ένα βιβλίο τρυφερό, βαθύτατα λυρικό και νοσταλγικό, μα και ένας ειλικρινής φόρος τιμής σε μια γενιά που ακόμη κι από αυτή την οριζόντια θέση κατορθώνει και βλέπει τη ζωή μέσα από το δικό της βλέμμα, έτσι όπως οι άλλοι, οι «όρθιοι», έχουν πάψει να βλέπουν εδώ και καιρό ή ίσως και να μην έχουν δει ποτέ.

Πολλοί γονείς θα ταυτιστούν με τις σκέψεις και τη στάση του συγγραφέα, θα προβληματιστούν αλλά στο τέλος είναι βέβαιο πως θα αντλήσουν αισιοδοξία από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου. Με την ίδια ευκολία που διαβάζεται από τους γονείς, μπορεί να διαβαστεί και από εφήβους, οι οποίοι θα μπουν στο μυαλό των γονιών τους.