Γεννημένος στο Ηράκλειο της Κρήτης παίρνει τα πρώτα μαθήματα κιθάρας από το Νίκο Φρουδαράκη και στη συνέχεια, στην Αθήνα, πλάι στο Βαγγέλη Μπουντούνη, μελετώντας παράλληλα ανώτερα θεωρητικά με το Νάσο Χρονόπουλο. Μαθητής του Μ. Χατζιδάκι, διανύει μακρά περίοδο συνεργασίας μαζί του, συμμετέχοντας σε συναυλίες και ηχογραφήσεις. Εκείνη την περίοδο ο Χατζιδάκις γράφει γι' αυτόν το μοναδικό του έργο για κιθάρα σόλο ("Σουίτα για κιθάρα") και του το αφιερώνει.Το δίπλωμά του με Α΄ βραβείο και Αριστείο συνοδεύεται από το χρυσό μετάλλιο του "Athenaeum", που δίδεται για πρώτη φορά σε κιθαριστή. Ακολουθούν μαθήματα με τους Leo Brouwer, Abel Carlevaro, Roberto Aussel και με τον Oscar Ghiglia στο Gargnano της Ιταλίας. Στις δραστηριότητές του συμπεριλαμβάνονται ρεσιτάλ σε διεθνή φεστιβάλ, συνεργασίες με έλληνες μουσικούς όπως οι Άρ. Χριστοφέλλης, Στ. Γαδέδη (δισκογραφία και συναυλίες), Σ. Γιαννάτου, Β. Χατζησίμος, Έ. Παπανδρέου (συναυλίες) κ.α., συμμετοχές ως σολίστ με σημαντικές ορχήστρες (Ορχήστρα των Χρωμάτων, Ορχήστρα της Πάτρας, Ορχήστρα της ΕΡΤ, Μουσικά σύνολα της ΕΡΤ, κ.ά.), συμμετοχές σε συναυλίες και ηχογραφήσεις κορυφαίων εκπροσώπων της ελληνικής μουσικής σκηνής (Γ. Κουρουπός, Ν. Κυπουργός, Θ. Αντωνίου, Γ. Κουμεντάκης, Ν. Μαμαγκάκης, Γ. Ιωαννίδης, Μ. Χατζιδάκις κ.ά.). Το 1998, μετά από πρόταση του ΥΠ.ΠΟ., εκπροσωπεί την Ελλάδα στη "Μεσογειακή συνάντηση" στο Maiori της Ιταλίας και στο Φεστιβάλ του Palermo της Σικελίας, ερμηνεύοντας για πρώτη φορά τα έργα που έγραψαν γι αυτόν οι Γ. Κουμεντάκης και Ν. Κυπουργός, και παρουσιάζει με τη Στ. Γαδέδη το "Ανατολή-Δύση, δρόμοι παράλληλοι" στο Purcell Room του Λονδίνου, στα πλαίσια του κύκλου "Greece in Britain", παράσταση που ανεβαίνει στη συνέχεια σε ελληνικά φεστιβάλ και σε εκδηλώσεις που διοργανώνει το ΥΠΠΟ σε αρχαιολογικούς χώρους ανά την Ελλάδα. Στο πλαίσιο της πειραματικής ενασχόλησής του με την τεχνολογία, παρουσιάζει το Δεκέμβριο του 2000 στο South Bank του Λονδίνου - σε συνεργασία με το Studio 19 - μια παράσταση στηριγμένη στην ιδέα του "παντρέματος" του φυσικού ήχου της κιθάρας με τις δυνατότητες ενός τεχνολογικά εξελιγμένου μοντέλου. Για πρώτη φορά επιχειρείται ο επί σκηνής διάλογος ενός κομπιούτερ με μια προετοιμασμένη μέσω υπολογιστή κλασσική κιθάρα, η οποία αλλάζει ρόλους κατά τη διάρκεια της παράστασης, διανύοντας ένα φάσμα ηχοχρωμάτων από τον φυσικό της ήχο έως τις πιο προχωρημένες δυνατότητες των midi οργάνων. Η συγκεκριμένη παράσταση -παραγγελίας "Greece in Britain"- που επιχειρεί μια οργανωμένη χρήση της ψυχοακουστικής, παρουσιάζεται επίσης στις "Ημέρες Σύγχρονης Μουσικής" την Άνοιξη του 2002. Η συνεργασία του με το Studio 19 έχει ως ενδιάμεσους σταθμούς την παράσταση "Δοκιμές", (2002, με τους Γ. Κουμεντάκη, Θ. Αμπατζή και Δ. Καμαρωτό), τη multimedia τριλογία "Ιστορία του Ματιού" (2004-2005), και καταλήγει στη δημιουργία ενός μουσικού σχήματος (ZipUnZip v.4+) στο οποίο κάνει χρήση μιας εξ' αρχής διαμορφωμένης κιθάρας με ζωντανό έλεγχο πολυεφέ και συνθετητών, αποφεύγοντας οποιαδήποτε "έκπτωση" στις πολυφωνικές δυνατότητες του οργάνου. Έχει παρουσιάσει τις πρώτες εκτελέσεις των με πρωταγωνιστή την κιθάρα- έργων του Μ. Χατζιδάκι: α) "Σουίτα για κιθάρα" (Σείριος, 1996), β) "Blue", σουίτα για κιθάρα και ορχήστρα (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 1997, 2005 και 2008, με την Ορχήστρα των Χρωμάτων υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη. Την προσαρμογή του έργου σε σουίτα έκανε σε συνεργασία με τον Ν. Κυπουργό, πάνω στις οδηγίες του συνθέτη). Έχει συνεργασθεί με το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, γράφοντας τη μουσική για τις ταινίες του Πλούταρχου Καϊτατζή, του Δημήτρη Λιακόπουλου και του Διαμάντη Λεβεντάκου, με το Goethe Institut για την υπόκρουση της βωβής ταινίας: "Φάουστ-ένας γερμανικός λαϊκός μύθος" του F.W.Murnau, καθώς και με τον σκηνοθέτη-ηθοποιό Λευτέρη Βογιατζή στην παράσταση για δύο: "Συνομιλία με τον Μ. Χατζιδάκι", σε κείμενα του συνθέτη, που επιμελήθηκε ο συγγραφέας Ευγένιος Αρανίτσης. (Η παράσταση, βασισμένη σ' έναν ηθοποιό κι έναν μουσικό, έκανε πρεμιέρα στο "Θέατρο Αλίκη" σε παραγωγή της Ορχήστρας των Χρωμάτων και επαναλήφθηκε στα ελληνικά φεστιβάλ). Το 2007 παρουσίασε για πρώτη φορά το "CITY 1-live" με τη Στέλλα Γαδέδη και το Studio 19, μια παράσταση στηριγμένη στο ομώνυμο άλμπουμ τους, με παράλληλη χρήση βίντεο και προηχογραφημένων υλικών που προβάλλονται στην αίθουσα μέσω ενός συστήματος surround. Το 2008 γράφει τη μουσική και κάνει τον ηχητικό σχεδιασμό για το παραμύθι "Το ανάποδο ποδήλατο" της Άλκηστης Χαλικιά, που παρουσιάζεται στα "Eκπαιδευτήρια Ζηρίδη" και εκδίδεται σε CD μαζί με τη μουσική του. Γράφει επίσης τη μουσική για το θεατρικό έργο της Mariana Katulas-Brsalovits, με τίτλο "Λαβύρινθοι- ταξίδι στην Πράγα". Το 2009, παρουσιάζει το "Ημερολόγιο ενός Άλλου", σε μουσική και κείμενα δικά του. Εδώ, δοκιμάζει έναν διάλογο ανάμεσα σε μια κλασική κιθάρα, μια midi κιθάρα, τύμπανα (Γ. Λελούδας), μια δεύτερη midi κιθάρα (Χ. Κανελλίδης) και σε προβολές κειμένων που προτείνουν μια παράλληλη "ανάγνωση" των ήχων, αποδομώντας το παραδοσιακό στήσιμο των συναυλιών. Ακολουθεί -σε συνεργασία με το Studio 19- μια multimedia παράσταση πάνω σε σκηνικό ποίημα του Ευγένιου Αρανίτση, γραμμένο γι' αυτόν το σκοπό. Έχει επανειλημμένα συνεργασθεί με το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής (Θ. Αντωνίου) και με τις Σ. Γιαννάτου και Ν. Βενετσάνου σε κύκλους συναυλιών στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ανάμεσά τους, η τελευταία περιοδεία στο Βέλγιο και την Ολλανδία με τη Σ. Γιαννάτου, σε μεικτό πρόγραμμα με έργα Μαμαγκάκη και Πλάτωνος: "Εκδρομή" για σόλο κιθάρα και "Τραγούδια του Κ. Καρυωτάκη" για φωνή και σύνολο πέντε εκτελεστών. Έχει, επίσης, συνεργασθεί με γνωστούς καλλιτέχνες στο χώρο της jazz και ethnic σκηνής. Έργα του για κιθάρα, καθώς και δικές του επιμέλειες και προσαρμογές σε έργα ελλήνων συνθετών που γράφτηκαν για τον ίδιο, κυκλοφορούν από τους οίκους Κ. Παπαγρηγορίου - Χ. Νάκας και Φίλιππος Νάκας. Είναι τακτικός αρθρογράφος του διαδικτυακού περιοδικού TAR (www.tar.gr). Στο χώρο της μουσικής εκπαίδευσης, ο Γ. Μ. συνέβαλε στη δημιουργία μιας ξεχωριστής τάξης νέων κιθαριστών (καθηγητής για πάνω από δυο δεκαετίες στο Athenaeum, στο Δημοτικό Ωδείο Πατρών και υπεύθυνος της τάξης κιθάρας στο Ωδείο Ζηρίδη, με τους μαθητές του να τυγχάνουν διπλωμάτων με την υψηλότερη διάκριση), και στη διεύρυνση του κιθαριστικού ρεπερτορίου μέσα από τη συνεργασία του με έλληνες συνθέτες.