Αν και σχετικά όψιμα, έχει πια συνειδητοποιηθεί ότι η κατανόηση του φύλου αποτελεί παράγοντα ουσιώδους σημασίας για την ερμηνεία ενός μουσικού πολιτισμού. Παρότι όμως αρκετές εργασίες επικεντρώθηκαν στη διερεύνηση της αμφίδρομης σχέσης ανάμεσα στην ιδεολογία μιας κοινωνίας για τα φύλα και στη μουσική σκέψη και πρακτική, στον ελλαδικό χώρο δεν υπήρξε μέχρι πρόσφατα το ανάλογο ενδιαφέρον.

Αυτός ο τόμος θέτει σχετικά ερωτήματα, προσεγγίζοντας την παραδοσιακή μουσική, τον χορό και το τραγούδι ως συμβολικούς τόπους όπου οι ταυτότητες του φύλου όχι μόνο αναπαρίστανται, αλλά και κατασκευάζονται, επιβεβαιώνονται και μερικές φορές αμφισβητούνται. Σημαντική άλλωστε είναι η συνεισφορά αυτής της έρευνας στην ανάδειξη της επαγγελματικής παρουσίας των γυναικών στον χώρο του δημοτικού τραγουδιού. Από τις πολυάριθμες φωνές που ενσωματώνονται σ’ αυτή την εθνογραφία, το ενδιαφέρον εστιάζεται σε τέσσερις γυναίκες που αφηγούνται τη ζωή τους και μοιράζονται τη σχέση τους με τη μου- σική και τον κόσμο. Τέσσερις γυναίκες που βιώνουν τη μουσική απλά και φυσικά, σαν συνέχεια της πολιτισμικής τους καταγωγής, ή καταφεύγουν σ’ αυτήν για να επικοινωνήσουν και να εκφραστούν, να κοινωνικοποιηθούν, ακόμα και να πολιτικοποιηθούν, ή απλώς να βιοποριστούν. Μια έρευνα για την παραδοσιακή μουσική μέσα από την οπτική του φύλου και μια σπουδή για το φύλο με επίκεντρο τη μουσική.