Ο συγγραφέας του βιβλίου Ζηνόβιος Τσεσνοκώφ εμπνεύστηκε την αγάπη και το ενδιαφέρον για τον στάρετς Ζηνόβιο από τον πατέρα του, ο οποίος έζησε κοντά του. Με ιδιαίτερη επιμέλεια και συστηματική έρευνα συγκέντρωσε και μας παραδίδει μαρτυρίες από όσους γνώρισαν τον στάρετς Ζηνόβιο. Ο άγιος αυτός γέροντας από το 2010 συγκαταλέγεται ανάμεσα στους τρείς γέροντες της ερήμου του Γκλίνσκ, τους οποίους ανακήρυξε η Ουκρανική Εκκλησία αγίους. Ο στάρετς Ζηνόβιος (μητροπολίτης Σεραφείμ) έζησε πολύπαθη ζωή σε μια περίοδο εξαιρετικά δύσκολη για τη Ρωσική Εκκλησία, περίοδο διωγμών και επιθέσεων εναντίον της, κατα την οποία ανατίναζαν τους ναούς, εξόριζαν και σκότωναν τους ιερείς. Ο ίδιος έζησε εξόριστος επί πέντε χρόνια. Όμως, ακόμη και τα πιο δύσκολα γεγονότα της ζωής του τα αφηγείτο με ιλαρή διάθεση, προς οικοδομήν των άλλων. Ποτέ κανέναν δεν κατηγορούσε και κανέναν δεν επέπληττε. Ό,τι και να του συνέβαινε έλεγε: Είναι Πρόνοια του Θεού. Με το παράδειγμα της ζωής του δίδασκε στους ανθρώπους τα καλά έργα και για όλα προσέφερε αίνο στον Θεό, όπως ο στάρετς στο λαϊκό τραγούδι: Ζούσε κάποτε μακριά στάρετς έμπειρος, σοφός, που όλο διαλαλούσε: Δόξα τω Θεώ στη λύπη, στη χαρά! Δόξα τω Θεώ για όλα! Δόξα τω Θεώ για όλα! Δόξα τω Θεώ στη λύπη, στη χαρά!....