Μια φορά κι έναν καιρό, πριν την ασπρόμαυρη τηλεόραση και μετά το rock and roll, γεννήθηκε ο παραμυθάς Δημήτρης Κάσσαρης. Καθώς δεν ήξερε ότι ήταν παραμυθάς, έδωσε εξετάσεις στη Νομική και πριν ακόμα πιάσει το μολύβι, ακούμπησε τα δάχτυλά του στις χορδές της κλασικής κιθάρας με δάσκαλο το Δημήτρη Φάμπα. Σπούδασε θεωρητικά της μουσικής και πήρε δίπλωμα κλασικού τραγουδιού με άριστα και πρώτο βραβείο. Δάσκαλός του ο βαθύφωνος της Εθνικής Λυρικής σκηνής Γιώργος Παππάς. Παρακολούθησε μαθήματα του Μουσικοπαιδαγωγικού Συστήματος ORF και σεμινάρια λογοτεχνίας. Διατέλεσε καθηγητής μουσικής στη Μέση Εκπαίδευση και από το 1993 ανήκει στο μόνιμο καλλιτεχνικό δυναμικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Ως τώρα έχει λάβει μέρος, με μικρούς ή μεγάλους ρόλους, στα έργα ρεπερτορίου και έχει πρωταγωνιστήσει σε όπερες για παιδιά, όπως "Σταχτοπούτα", "Χάνσελ και Γκρέτελ" σε σκηνοθεσία Κάρμεν Ρουγγέρη, "Μαέστρος Κομπραβούρα", "Το Δάκρυ του Φεγγαριού" σε σκηνοθεσία Χριστόφορου Χριστοφή, στις κωμικές όπερες "Εύθυμη Χήρα", "Μυστικός Γάμος" σε σκηνοθεσία Σέργιου Βαφειάδη, "La Serva Padrona" σε σκηνοθεσία Κωστή Παπαϊωάννου και στο μιούζικαλ "Kiss me Kate" σε σκηνοθεσία Κάρμεν Ρουγγέρη. Επίσης εμφανίζεται σε μουσικές παραστάσεις με έργα των Μίκη Θεοδωράκη, Κουρτ Βάιλ, Μάνου Χατζιδάκι και νεότερων συνθετών. Η επαφή του με τα παιδιά μέσα από τη μουσική, το θέατρο και το τραγούδι τού δημιούργησε την ανάγκη να αρχίσει να ξεδιπλώνει τη φαντασία του επάνω στις λευκές σελίδες. Είναι μέλος του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και από το 1992 που ξεκίνησε το συναρπαστικό ταξίδι της γραφής, γράφει, σβήνει και ξαναγράφει με οδηγούς τα παιδιά, το περιβάλλον, την αισιοδοξία. Επάνω σε τούτο τον καμβά ξετυλίγονται τα παραμύθια και οι παιδικές ιστορίες που γράφει. Επίσης, έχει εκδώσει και ένα βιβλίο ποίησης με τίτλο "Αλλιώς".

Γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1975 στην Αθήνα, στον Περισσό. Σπούδασε ζωγραφική και γραφικές τέχνες στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με τον Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη και τη Λεώνη Βιδάλη. Έκανε την πρώτη ατομική του έκθεση στην Αθήνα (2009), ενώ συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις με έργα ζωγραφικής, κατασκευές, καθώς επίσης με ταινίες video-art. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί περίπου πενήντα βιβλία για παιδιά και μεγάλους με εικονογραφήσεις του. Δύο από αυτά είναι συλλεκτικές εκδόσεις, ενώ τα τρία είναι σε κείμενο του ίδιου. Από τις συμμετοχές του στις διεθνείς εκθέσεις εικονογράφησης ξεχωρίζουν αυτές της Μπολόνια, της Μπρατισλάβα, του Βελιγραδίου και της Τιανζίν (Κίνα). Το 2003 πήρε έπαινο από το ελληνικό παράρτημα της ΙΒΒΥ για την εικονογράφηση του βιβλίου του Κώστα Χαραλά, "Το μυστήριο της Ανομβρίδας". Το 2004 πήρε το πρώτο βραβείο από το ελληνικό παράρτημα της ΙΒΒΥ για την εικονογράφηση του βιβλίου της Λίλας Πατρόκλου, "Η Χρυσούλα". Το 2004 απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης για το βιβλίο "Η Κοκκινοσκουφίτσα" σε διασκευή της Αργυρώς Κοκορέλη. Το 2006 αναγράφηκε στον τιμητικό πίνακα της ΙΒΒΥ για το βιβλίο "Η Κοκκινοσκουφίτσα" σε διασκευή της Αργυρώς Κοκορέλη. Το 2007 πήρε το πρώτο βραβείο από το ελληνικό παράρτημα της ΙΒΒΥ για την εικονογράφηση του βιβλίου του Χρήστου Μπουλώτη, "Οι 12 Κοκκινοσκουφίτσες και ο κουρδιστός Λύκος". Το 2008 ήταν υποψήφιος για το βραβείο Άντερσεν. Το 2010 πήρε έπαινο από το Ελληνικά Βραβεία Γραφιστικής και Εικονογράφησης (ΕΒΓΕ) για την εικονογράφηση του βιβλίου του Χρήστου Μπουλώτη "Ιστορίες για περίεργα παιδιά".

Ο Νίκος Ξανθούλης γεννήθηκε στη Λάρισα το 1962. Σπούδασε τρομπέτα στο Ωδείο Αθηνών, με τον Τάσο Κυπραίο, από όπου πήρε δίπλωμα με Α' Βραβείο το 1983. Με καθηγητές τους Μενέλαο Παλλάντιο, Διαμαντή Διαμαντόπουλο και Περικλή Κούκο, πήρε τα πτυχία αρμονίας, αντίστιξης, φούγκας και δίπλωμα σύνθεσης, επίσης με Α΄ Βραβείο. Παράλληλα σπούδασε τσέμπαλο με τη Μαργαρίτα Δαλμάτη (Δίπλωμα και Βραβείο Feruccio Vignanelli) και πολιτικές επιστήμες (πτυχίο Παντείου Πανεπιστημίου). Το 1994, ανακηρύχτηκε διδάκτορας της Μουσικής Ακαδημίας της Σόφιας με τη διατριβή του πάνω στη φούγκα. Είναι καθηγητής του Ωδείου Αθηνών στην τρομπέτα και στα ανώτερα θεωρητικά από το 1983, καθώς και κορυφαίος Α΄ τρομπετίστας της ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής από το 1984. Συμμετείχε στην Ορχήστρα Νέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 1984, με διευθυντές τους Κλαούντιο Αμπάντο και Γιούρι Σιμόνοφ. Έχει συμμετάσχει ως σολίστ σε πολλές ορχήστρες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Ferenc Liszt της Βουδαπέστης, Φιλαρμονική της Σόφιας, Συμφωνική της Τασκένδης, Καμεράτα, κ.ά.). Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και η Εθνική Λυρική Σκηνή τού έχουν παραγγείλει έργα (κοντσέρτο για τρομπέτα και ορχήστρα, το 1995, και παιδική όπερα "Το δάκρυ του φεγγαριού", το 1999). Έχει γράψει μουσική για το θέατρο ("Ισμήνη" με την Ασπασία Παπαθανασίου, το 2002, και "Ευμενίδες" με την Άννα Συνοδινού, το 2004). Έργα του παίζονται συχνά από τις ραδιοφωνίες πολλών χωρών, ενώ συχνά περιοδεύει κάνοντας διαλέξεις, ρεσιτάλ, επιστημονικές ανακοινώσεις και σεμινάρια στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Κίνα. Έχει εκδώσει τρεις προσωπικούς δίσκους ("Works by Greek composers", το 1993, "Ο πληθυντικός αριθμός" με την Κική Δημουλά, το 2003, και το "Ανθολόγιο δεκαετίας", το 2004). Υπήρξε διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου Καλαμάτας από το 1996 ως το 2003, ενώ από το 2004 διδάσκει στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Από το 2006 είναι επιστημονικός συνεργάτης της Ακαδημίας Αθηνών. Από το 2009 είναι υπεύθυνος των Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.