ΗΡΕΜΩ ΟΤΑΝ ΚΟΙΤΑΖΩ ΕΝΑ ΦΥΛΛΟ ΧΛΟΗΣ,
ΕΝΑ ΚΛΑΔΙ ΠΕΥΚΟΥ, ΕΝΑ ΣΤΑΧΥ.
ΟΤΑΝ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΣΤΟ ΥΠΑΙΘΡΟ,
ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΟΥΣ ΔΕΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΩΝΟΥΝ ΟΛΟΥΣ.

Τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του ο Βίνσεντ βαν Γκογκ εγκατέλειψε το Παρίσι και εγκαταστάθηκε στη νότια Γαλλία. Ερωτεύτηκε το τοπίο και το φως, ζωγράφιζε ακατάπαυστα και με πάθος. Είναι η περίοδος που μπήκε σ’ έναν διαρκή διάλογο με την τέχνη, με τις ιδέες και τα όνειρά του: δημιούργησε τα πιο ωραία έργα του, ονειρεύτηκε να στήσει μια εστία καλλιτεχνών, βασανίστηκε από την ψυχασθένειά του – που κορυφώθηκε στο γνωστό επεισόδιο με το κόψιμο του αυτιού.

Με φωτεινά, δυνατά χρώματα, όπως στα έργα του, η Μπάρμπαρα Στοκ, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και στις επιστολές που αντάλλασσε με τον αδερφό του Τέο, ζωντανεύει τον Βίνσεντ και του δίνει φωνή. Ξετυλίγοντας πτυχές του χαρακτήρα του, τόσο στις δημιουργικές στιγμές του όσο και στις εξάρσεις της ψυχικής του αστάθειας, μας αποκαλύπτει τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από τα μοναδικά έργα τέχνης.