Ο "Διάπλους" αφηγείται το βιωματικό ταξίδι στην ελληνική ωκεανογραφική έρευνα που ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας του 1970 από το Ινστιτούτο Ωκεανογραφικών και Αλιευτικών Ερευνών στις εγκαταστάσεις του Τροκαντερό στο Παλαιό Φάληρο, με τη συμμετοχή μιας μικρής ομάδας 8 - 10 νέων επιστημόνων, και φθάνει στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, μετά τη δημιουργία του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών, ενός από τα σημαντικότερα ερευνητικά κέντρα της θαλάσσιας επιστήμης στη Μεσόγειο.

"Το κείμενο του Χρόνη είναι ένα κείμενο που αποπνέει αυτοσαρκασμό, αυτοκριτική αλλά και, το σπουδαιότερο, γενναιοδωρία. Αναγνωρίζει τις σημαντικές συμβολές συναδέλφων του -επώνυμων και μη- και δεν "τσιγκουνεύεται" να αφιερώσει λίγες φράσεις για να μας περιγράψει σε τι ακριβώς έχουν συμβάλει διάφορα άτομα. Με αυτό τον τρόπο δεν μας παραδίδει μόνον ένα βιβλίο που εξιστορεί τη βασανιστική πορεία της εδραίωσης της ωκεανογραφίας στην Ελλάδα, αλλά μας προτείνει και μια συγκεκριμένη ηθική για το πώς πρέπει να γράφονται οι αντίστοιχες ιστορίες από τους πρωταγωνιστές τους. Το βιβλίο αποτελεί μια εξαιρετικά χρήσιμη προσθήκη στη βιβλιογραφία της Ιστορίας των Επιστημών στην Ελλάδα." (Κώστας Γαβρόγλου, Καθηγητής Ιστορίας των Επιστημών Πανεπιστήμιο Αθηνών)
"Το βιβλίο που παρουσιάζει ο Γιώργος Χρόνης δεν είναι ένας έπαινος για τον προσωπικό ρόλο που διαδραμάτισε· είναι γραμμένο προς όφελος της επιστήμης γενικά και της Ελλάδας ειδικότερα. Αυτή η ιστορία της ωκεανογραφίας γράφτηκε από τον Γιώργο Χρόνη και για την Ελλάδα."
(Andre Monaco, Διευθυντής Ερευνών του CNRS)