Τον Ιούνιο του 1929 φτάνει στη Νέα Υόρκη, διάσηµος ήδη, ο Ισπανός ποιητής Φεδερίκο Γκαρσία Λόρκα, µένει στους φοιτητικούς κοιτώνες του Πανεπιστηµίου Κολούµπια, και γράφει τα ποιήµατα που θα αποτελέσουν το βιβλίο του "Ποιητής στη Νέα Υόρκη". Τον Ιούλιο του 1968 φτάνει στον ίδιο φοιτητικό κοιτώνα ένας δεκαεφτάχρονος Έλληνας που, καινούργιος στην ποίηση, υπερχειλίζει από περιέργεια, από όρεξη και όνειρα. Με τη βαλίτσα του ακόµα στο χέρι περνάει το κατώφλι στο νησί του Μανχάτταν από την πόρτα που του είχε ανοίξει ο Ισπανός πριν περίπου σαράντα χρόνια. Περνάει σε έναν χώρο µαγικό, ένα µεταβαλλόµενο τοπίο ανθρώπων, ιδεών, φαντασµαγορικών
λεωφόρων και κτιρίων που εκτοξεύουν το νου στα ύψη µε την ουρανοµήκη επιβλητική τους παρουσία. Έτσι, εκεί, στη βόρεια κορυφή του νησιού, την πολυτάραχη χρονιά του '68, αρχίζει η προσωπική περιδιάβαση του Μανχάτταν που φωτογραφίζεται από αυτά εδώ τα ποιήµατα και πεζογραφήµατα. Μια περιδιάβαση που καταλήγει µε τη σηµαδιακή καταστροφή των Δίδυµων Πύργων στου νησιού τον αντίποδα.