Ο π. Φιλόθεος Φάρος γεννήθηκε το 1930 στον Πειραιά. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, νομικά και θεολογία. Έγινε κληρικός το 1962 και συνέχισε σπουδές στην ποιμαντική ψυχολογία και την ποιμαντική συμβουλευτική στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στις ΗΠΑ. Δίδαξε ποιμαντική ψυχολογία στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη και εργάσθηκε ως Pastoral Counselor και Family Therapy Supervisor στην πρότυπη ψυχιατρική θεραπευτική κοινότητα Human Resource Institute της Βοστώνης, όπου απέκτησε μια σημαντική ψυχοθεραπευτική εμπειρία κάνοντας ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία και κυρίως εργαζόμενος με οικογένειες και ζευγάρια. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα επεχείρησε να θέσει στην υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος την εμπειρία του, οργανώνοντας ένα πρόγραμμα ποιμαντικής κλινικής εξασκήσεως για κληρικούς σ' ένα νοσοκομείο της Αθήνας. Ταυτόχρονα οργάνωσε ένα κέντρο νεότητος για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου καλλιεργείται και προάγεται η κοινοτική ζωή. Έχει γράψει πολλά άρθρα, μελέτες και δεκατρία βιβλία που διαπραγματεύονται άμεσα και καίρια για τη ζωή του ανθρώπου θέματα, όπως είναι το πένθος, ο γάμος, η ανατροφή των παιδιών, ο έρωτας κτλ.

Ο Γιώργος Σιγαλός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967 και σπούδασε νομικά στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάσθηκε ελεύθερα ως δικηγόρος και μελέτησε για αρκετά χρόνια αγγλικά και γαλλικά, όπου έλαβε και πτυχίο μετάφρασης από το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Στα 1994 γνώρισε τον π. Φιλόθεο Φάρο και εντάχθηκε στις θεραπευτικές ομάδες του Κοινοτικού Κέντρου που εκείνος συντόνιζε, εμπειρία που έδρασε καταλυτικά στην απόφασή του να σπουδάσει ψυχολογία στο Πρόγραμμα Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και να εκπαιδευθεί στην τέχνη της ψυχοθεραπείας. Μαθητής και στενός συνεργάτης του π. Φιλόθεου Φάρου τα τελευταία 15 χρόνια, εργάζεται σήμερα ως ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής τόσο ιδιωτικά όσο και στα πλαίσια ενός σωματείου -του οποίου είναι ιδρυτικό μέλος- που προάγει την κοινοτική ζωή και λειτουργεί στο κέντρο των Αθηνών. Το 2011 δημοσίευσε από τις εκδόσεις Αρμός το ιστορικό ημερολόγιο του Δημητρίου Αυγερινού, πρόσφυγα από το Ερζερούμ της Τουρκίας, στο οποίο διεκτραγωδείται ο διωγμός της ελληνικής κοινότητας της πόλης αυτής από τις τουρκικές αρχές, το 1916.