Η Μυρτώ Δραγώνα - Μονάχου, ομότιμη καθηγήτρια φιλοσοφίας των Πανεπιστημίων Αθηνών και Κρήτης. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. στην Ελλάδα και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (University College London) απ' όπου πήρε διδακτορικό (Ph.D) στην αρχαία φιλοσοφία. Εργάστηκε για λίγο στη μέση εκπαίδευση και για δέκα χρόνια στο Κέντρο Έρευνας της ελληνικής φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Εκλέχτηκε καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών) το 1981 και αργότερα ήρθε με μετάκληση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης) απ' όπου και αφυπηρέτησε ως ομότιμη. Διατέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φιλοσοφικών Εταιρειών (FISP) από το 1993 και αντιπρόεδρος από το 2003 μέχρι το 2008. Είναι μέλος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και της Ανεξάρτητης Αρχής της Ιατρικά Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. Τα ενδιαφέροντά της εκτείνονται από την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία στη Φιλοσοφία των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, στην Ηθική και τη Βιοηθική. Έχει γράψει τα βιβλία "The Stoic Arguments for the Existence and the Providence of the Gods" (1976), "Φιλοσοφία και ανθρώπινα δικαιώματα" (1986), "Σύγχρονη ηθική φιλοσοφία" (1995), τη μονογραφία, "Divine Providence in the Philosophy of the Empire" (ANRW, 1994). Έχει επιμεληθεί τους τόμους "Η πολιτική φιλοσοφία σήμερα" (1994), "Η φιλοσοφία στα Βαλκάνια" (1994), "Η επικαιρότητα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας" (1997) και "Για μια φιλοσοφική παιδεία ανθρώπινων δικαιωμάτων" (2005). Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 150 άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους και ανακοινώσεις σε συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Διδάσκει βιοηθική στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Ο Ευάγγελος Πρωτοπαπαδάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Είναι απόφοιτος του Κλασικού Λυκείου Αναβρύτων. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών το 2002 με θέμα διδακτορικής διατριβής «Η ιδέα της ευθανασίας στην σύγχρονη Βισηθική». Από το 2004 διδάσκει στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, αρχικά ως εντεταλμένος διδάσκων και από το 2009 ως Λέκτωρ με γνωστικό αντικείμενο την Εφαρμοσμένη Ηθική. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων. Έχει δημοσιεύσει τέσσερις μονογραφίες στα Ελληνικά και έχει επιμεληθεί την έκδοση ενός συλλογικού έργου στα Αγγλικά και ενός ακόμη στα Ελληνικά. Είναι μέλος διαφόρων φιλοσοφικών εταιρειών της ημεδαπής και της αλλοδαπής.

Αλέκος Γεωργόπουλος (Καλλιθέα Αττικής, 1952). Καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΑΠΘ, όπου από το 1985 διδάσκει Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Είναι πρόεδρος της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης και υπήρξε εκδότης του ειρηνιστικού-αντιμιλιταριστικού περιοδικού "Αρνούμαι" (1987-1997). Ενεργό μέλος της παράταξης Οικολογίας-Αλληλεγγύη και των Οικολόγων-Πράσινων, και πολλές φορές υποψήφιος νομαρχιακός σύμβουλος Θεσσαλονίκης. Από το 1997 είναι εκδότης της εφημερίδας "Τα Εν Οίκω, εν Δήμω". Έχει γράψει, ανάμεσα στα άλλα, τα βιβλία "Ένας μικρός και εύθραυστος πλανήτης" (1996) και "Περιβαλλοντική ηθική" (2002) και άρθρα για θέματα εθνικισμού, αντιμιλιταρισμού, οικολογίας.

Ο Φιλήμων Παιονίδης γεννήθηκε το 1961 στο Λονδίνο. Σπούδασε φιλοσοφία στο Α.Π.Θ. (1979-1984) και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος κοινωνικής φιλοσοφίας (M. Sc.) από την London School of Economics (1986). Το 1993 ανακηρύχτηκε Διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Κατά την περίοδο 1989-1997 δίδαξε φιλοσοφία σε εργαστήρια ελεύθερων σπουδών. Τον Ιούνιο του 1997 εξελέγη Λέκτορας ιστορίας της ηθικής φιλοσοφίας στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ. στο οποίο διδάσκει από το 1998. Το 1999 διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Έχει δημοσιεύσει τη μελέτη "Ψευδολογία και ηθική" (Βάνιας, 1994), τη σχολιασμένη μετάφραση του "Ωφελιμισμού" του John Stuart Mill (Πόλις, 2002) καθώς και μεταφράσεις σύγχρονων φιλοσόφων όπως των Dworkin, Taylor και Rawls. Επίσης, άρθρα του που άπτονται ζητημάτων ηθικής και πολιτικής φιλοσοφίας έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους και σε περιοδικά όπως: Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση, The Journal of Value Inquiry, The Journal of Social Philosophy, Law and Philosophy, ARSP, History of Political Thought, Επιστήμη και Κοινωνία, Ισοπολιτεία, Ιατρική, Το Σύνταγμα κ.α. Έχει επιμεληθεί σε συνεργασία με τον Ν. Αυγελή το συλλογικό έργο "Aristotle on logic", "Language and science" (Σάκκουλας, 1998) καθώς και τον τόμο "Benjamin Constant, Περί ελευθερίας και ελευθεριών" (Ζήτρος, 2000). Είναι παντρεμένος με την Δρ. Μάρθα Κουτσούμπα.

Ο Γιώργος Ν. Πολίτης γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα. Σπούδασε δημοσιογραφία και φιλοσοφία στην Ελλάδα και τη Βρετανία. Από το 1991 συνεργάζεται με περιοδικά, εφημερίδες και τηλεοπτικές εκπομπές. Από το 2004 διδάσκει κοινωνική φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έργα του: "Bakunin's Social Philosophy" (2006), "Ελευθερία και Εξουσία" (2010), "Μπαρούτι και Μέλι" (2008, μυθιστόρημα), "Το δικαίωμα της πολιτικής ανυπακοής" (2012) .

Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και σπούδασε στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού και διδακτορικού διπλώματος στην ιστορία και φιλοσοφία των επιστημών και της τεχνολογίας, και το θέμα του διδακτορικού του σχετίζεται με την περιβαλλοντική ηθική. Έχει διδάξει ως ειδικός συνεργάτης στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στο ΑΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας και στην ΑΣΠΑΙΤΕ. Σήμερα εργάζεται στη μέση εκπαίδευση.