Όταν ποιήματα εγγράφονται,
χωρίς σημεία που χρειάζονται,
και αν γρήγορα διαβάζονται,
τότε στην έννοια τους αλλάζονται.
Το κάθε ποίημα έχει παλμό, ρωτάει,
θαυμάζει, ή κόμμα απλό,
για νόημα πάντα σωστό και ουδέποτε θα είναι βαρετό.
Όταν οι στίχοι είναι ζυγοί, διπλοί έως και εξαπλοί,
αυτό έχει ρυθμό ποιητικό, στην έκφραση μεθοδικό.
Όταν οι στίχοι είναι μονοί, τριπλοί έως και πολλαπλοί,
το σύγγραμμα είναι πεζό και πολλαπλώς νοητικό.
Λέξεις αρχαίων τίθενται για εγρήγορση στο σκέπτεσθαι,
διαβάζοντας τις νιώθετε η σκέψη να διευρύνεται.
Στα αρχαία πάντα να έχουμε σεβάσμιο θαυμασμό,
έτσι μόνο βρισκόμαστε, σε αρχαίο βωμό! με νέο ρυθμό!
Οι έννοιες λέξεων ευθύνονται σε ό,τι εδώ θα γράψουμε,
και όμορφα στολίζουνε τον τίτλο που υπάγονται.
0 κάθε στίχος εγκρίνεται, νόημα αν έχει έξυπνο,
και σίγουρα προσαρμόζεται σε απλό λόγο, πεζό, σοφό!
Λέξεις που φθάνουνε στο κόμμα έχουν συνέχεια στο θέμα,
δεύτερης ευκαιρίας πνεύμα να έχουν μια έννοια ακόμα.
Οι λέξεις πάντα σοβαρές δε θίγουνε κανέναν
και όσοι το ποίημα σέβονται θα βρουν σοφίας έννοια.
Παντού θα συναντήσετε πεζογραφίες, ποίηση,
στη σάτιρα σαν φθάσετε μη με παρεξηγήσετε.
Με λίγα λόγια το βιβλίο είναι πολύ κοινωνικό,
ευκολονόητο, λογισμικό, πεζό, απλό, ποιητικό.
Όλο το σύγγραμμα, λοιπόν, θα είναι ωραίο και σοφό,
και ώς το τέλος διδακτικό, μα το Θεό, σας κάνει σοφό!
Αν, έλλειψη ανάληψης, ίσως,
σε κάποιας φράσης ανάγνωση,
κάντε μια επανάληψη, τότε θα βρείτε ανάλυση.
"Βιβλίο, όταν διαβάζετε, πνεύμα εφοδιάζεστε,
βιβλίο, όταν δανείζεται, σίγουρα εξαφανίζεται."

(από τον πρόλογο του βιβλίου)