Ο Εντοάρντο Νέζι γεννήθηκε το 1964 στο Πράτο της Τοσκάνης. Τελειώνοντας τις σπουδές του δούλεψε για 15 χρόνια στην οικογενειακή επιχείρηση κλωστοϋφαντουργίας. Έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα ("Fughe da fermo") το 1995 και έξι χρόνια αργότερα το μετέφερε ο ίδιος στη μεγάλη οθόνη. Ακολούθησαν άλλα πέντε μυθιστορήματα, εκ των οποίων το ένα ("L' eta dell' oro") βραβεύτηκε με το βραβείο Bruno Cavallini. Είναι όμως το επόμενο βιβλίο του, "Οι δικοί μου άνθρωποι" ("Storia della mia gente"), που τον έκανε ευρέως γνωστό και του χάρισε το πιο έγκυρο ιταλικό λογοτεχνικό βραβείο, το Βραβείο Strega.

Ο Ανταίος Χρυσοστομίδης γεννήθηκε το 1952 στο Κάιρο της Αιγύπτου. Το 1969 φεύγει για σπουδές στην Ιταλία. Παίρνει το πτυχίο της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ρώμης το 1978. Δουλεύει στην Αθήνα ως αρχιτέκτονας μέχρι το 1982. Την ίδια περίοδο αρχίζει να μεταφράζει από την ιταλική γλώσσα, στην αρχή δοκίμια και στη συνέχεια λογοτεχνικά έργα. Το 1983 αρχίζει να εργάζεται ως δημοσιογράφος στο περιοδικό "Ένα". Στη συνέχεια εργάστηκε ως διευθυντής σε διάφορα περιοδικά μαζικής κυκλοφορίας. Η δημοσιογραφική του ενασχόληση συνεχίζεται μέχρι σήμερα στην εφημερίδα "Αυγή", στην οποία υπογράφει κάθε Κυριακή μια ολόκληρη σελίδα με τον τίτλο "Περιδιαβάζοντας". Από το 1998 εργάζεται ως Διευθυντής του τμήματος Ξένης Λογοτεχνίας στις Εκδόσεις "Καστανιώτη". Το 1999 δημοσίευσε μαζί με τον Αντόνιο Ταμπούκι το βιβλίο΄"Ένα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες" (Άγρα). Από το 2000 διδάσκει σε μεταπτυχιακά τμήματα του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και στο ΕΚΕΜΕΛ πρακτική μετάφρασης. Το 2003 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ξένης Λογοτεχνικής Μετάφρασης. Το 2004 το Ιταλικό Κράτος, τιμώντας τον για τις προσπάθειές του για την εξάπλωση της ιταλικής κουλτούρας, του απένειμε τον τίτλο του Ιππότη Εργασίας.