Ο Ελευθέριος Ν. Παπαγιαννάκης απεφοίτησε το 1939 από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού Πυροβολικού. Πολέμησε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στη Βόρεια Ήπειρο, στη Δυτική Μακεδονία και στην Κρήτη. Αιχμαλωτίστηκε δύο φορές στην Κιβωτό Κοζάνης και στην Κρήτη. Δεν του αναγνωρίστηκε η ιδιότητα του αιχμαλώτου πολέμου εξαιτίας του εξοπλισμού πολιτών από τον ίδιο στη μάχη της Κρήτης, αλλά χαρακτηρίστηκε ως όμηρος με τις πιο γνωστές συνέπειες. Δραπέτευσε εγκαίρως αποφεύγοντας τη μεταφορά του στη Γερμανια. Στη διάρκεια της Κατοχής πολέμησε στην Κρήτη και αλλού ως μέλος της Φορς 133 (Τμήμα Ειδικών Επιχειρήσεων) και ως στέλεχος της ΕΟΚ (Εθνική Οργάνωση Κρήτης). Για τη δράση του είχε επικηρυχθεί από τους Γερμανούς. Το ελληνικό κράτος και οι σύμμαχοι τον τίμησαν με πλείστα παράσημα και μετάλλια. Μεταπολεμικά μετεκπαιδεύτηκε στις ΗΠΑ επί ζητημάτων Αντιαεροπορικού Πυροβολικού και κατευθυνομένων βλημάτων. Σπούδασε επίσης Κοινωνιολογία και Οικονομία της Εθνικής Ασφάλειας. Το 1954 απεφοίτησε και από τη Σχολή Πολέμου. Αποστρατεύθηκε το 1969 με το βαθμό του Υποστράτηγου. Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, της Διεθνούς Λέσχης των Λάιονς και άλλων Εθνικών Οργανώσεων.

Ο Νίκος Γιαννόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, θεωρείται ειδικός στις πολεμικές τακτικές και στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Επανάστασης του 1821. Μεταξύ των ετών 2001-2010 διετέλεσε διευθυντής σύνταξης στο περιοδικό "Μεγάλες Μάχες" των εκδόσεων "Περισκόπιο", καθώς και σε σειρά βιβλίων των ίδιων εκδόσεων. Μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά "Στρατιωτική Ιστορία", "Ναυτική Ιστορία", "Αεροπορική Ιστορία", "Ιστορικά θέματα", "Crypto", "What if", "Ιστορικά θέματα", "Ιστορία του Έθνους" και "Ρatria". Από τις εκδόσεις "Περισκόπιο" έχουν δημοσιευτεί τα βιβλία του: "Θεόδωρος Κολοκοτρώνης - Η πολυτάραχη ζωή και η δράση του ηγέτη της Επανάστασης", Αθήνα 2001 και "Μεγάλες Μάχες της Εθνεγερσίας (1821-1829)", Αθήνα 2009.

Ο Στρατηγός Κολόμβας Νικόλαος κατάγεται απ' το Μεσολόγγι. Αποφοίτησε το 1950 από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, ονομασθείς Ανθυπολοχαγός Πεζικού. Κατά τη διάρκεια της υπέρ τα 36 συνεχούς σταδιοδρομίας του, υπηρέτησε σε νευραλγικές διοικητικές και επιτελικές θέσεις, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Ως Αντιστράτηγος, διετέλεσε Δκτής Γ! Σ. Στρατού, του οποίου διατηρεί τον τίτλο του Επιτίμου Διοικητού. Υπηρέτησε επίσης επί 2ετίαν ως Ανχης, Έλληνας αντιπρόσωπος, στο Συμμαχικό Στρατηγείο στη Βερόνα Ιταλίας. Είναι απόφοιτος των κυριοτέρων Σχολών Εσωτερικού (ΑΣΠ, ΣΕΘΑ κ.ά) και των κάτωθι Σχολών Εξωτερικού: α) Διοικήσεως και Επιτελών (Σχολή Πολέμου) ΗΠΑ. β) Ψυχολογικού Πολέμου ΗΠΑ. γ) Ειδικών Όπλων ΝΑΤΟ. δ) Συνεργασίας Επιφανείας - Αέρος ΝΑΤΟ. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με Λίαν Καλώς. Έχει τιμηθεί με διάφορες διακρίσεις, παράσημα και μετάλλια. Μετά την ευδόκιμη αποστρατεία του το Δεκέμβριο του 1984, επιδίδεται σε αρθρογραφία, διαλέξεις και διατριβές επί θεμάτων Εθνικής Άμυνας και Ιστορίας. Είναι πρόεδρος του Συλλόγου Ιστορικών Μελετών του Ιερού Αγώνα στη Ρούμελη και μέλος διαφόρων ιστορικών και πολιτισμικών συλλόγων. Ομιλεί την Αγγλική και Ιταλική γλώσσα. Είναι έγγαμος και πατέρας δύο (2) αρρένων τέκνων.

Ο Άκης Λυμούρης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο και είναι, από τη μητέρα του, ανιψιός του αξέχαστου ιστοριοδίφη Λεωνίδα Ζώη. Αριστούχος του Ελληνικού Ωδείου Αθηνών ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές πλάι στους Γκυ Λαφάρζ και Νορ Γκρουχάγκεν. Από πολύ νωρίς επιδόθηκε στη σύνθεση. Έχει γράψει μουσική για περισσότερα από εκατό έργα στο θέατρο, το ραδιόφωνο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Στη δισκογραφική του δουλειά ξεχωρίζει ο κύκλος των μελοποιημένων ποιημάτων του Σικελιανού, του Λόρκα, του Ταγκόρ, του Καββαδία κ.ά. Διατέλεσε για πολλά χρόνια διευθυντής του μουσικού τμήματος της ραδιοφωνίας και σύμβουλος της τηλεόρασης της Ε.Ρ.Τ. Είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων και της Ένωσης Συνθετών και Εκδοτών. Παράλληλα με τις καλλιτεχνικές του δραστηριότητες, ο Άκης Λυμούρης ασχολήθηκε συστηματικά με την ιστορική έρευνα. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες. Το δοκίμιο του "Η ιστορική διαδρομή του πολεμικού τραγουδιού στην Ελλάδα" μεταφράστηκε στα ισπανικά και αποτέλεσε το κύριο θέμα της βραβευμένης σειράς της ισπανικής τηλεόρασης "Το πολεμικό τραγούδι ανά τον κόσμο".